Jan Tiletschke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Tiletschke
pułkownik dyplomowany artylerii pułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1891
Kraków

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Sztab Generalny Wojska Polskiego
10 Dywizja Piechoty
13 Pułk Artylerii Lekkiej
2 Grupa Artylerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Jan Rudolf Tiletschke (ur. 28 sierpnia 1891 w Krakowie, zm. 1940 w ZSRR) – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 sierpnia 1891 w Krakowie jako syna Jana[1]. 17 grudnia 1918 został przyjęty z byłej cesarskiej i królewskiej armii do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana[2] oraz przydzielony do 1 pułku artylerii polowej w Warszawie z jednoczesnym odkomenderowaniem do Sztabu Generalnego WP[3]. W okresie od 4 października 1920 roku do maja 1921 roku był szefem sztabu 10 Dywizji Piechoty w Łodzi. 9 maja 1921 roku został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr III gen. broni Stanisława Szeptyckiego na stanowisko 1 referenta[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 79. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5]. W 1923 roku był pełniącym obowiązki oficera sztabu Inspektoratu Armii Nr IV w Krakowie i równocześnie pozostawał oficerem nadetatowym 7 pułku artylerii polowej w Częstochowie[6]. 1 grudnia 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów artylerii[7]. W tym samym roku pełnił służbę w macierzystym pułku w Częstochowie[8]. Od października 1925 roku dowodził 13 pułkiem artylerii polowej stacjonującym w garnizonie Równe[9][10]. W listopadzie 1931 roku został zwolniony ze stanowiska dowódcy pułku i przeniesiony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr II[11]. W okresie od 6 listopada do 23 grudnia 1931 roku w Równem pełnił równocześnie obowiązki 13 pap i 2 Grupy Artylerii[12]. Z dniem 30 kwietnia 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[13]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łuck. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr II. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[14].

Wiosną 1940 został zamordowany w Bykowni na Ukrainie. Jego nazwisko figuruje na Ukraińskiej Liście Katyńskiej[15][16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Tiletschke. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-25].
  2. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12.01.1919 r.
  3. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 3 z 14.01.1919 r.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 23 lipca 1921 roku, s. 1229.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 188.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 73, 727, 814.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 650, 737.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 106 z 15 października 1925 roku, s. 572.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 387, 448.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 415.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 259.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 21 kwietnia 1932 roku, s. 299.
  14. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 874.
  15. Zbrodnia nie ukarana 1996 ↓, s. 100, jako TYLECZKA Jan s. Jana ur. 1891, lista dyspozycyjna nr 57/1.
  16. Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie „Katyń ... ocalić od zapomnienia”. Stowarzyszenie Parafiada. [dostęp 2020-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-01)].
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 marca 1922 roku, s. 226.
  18. M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 438 „za zasługi około organizacji armji”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]