Jan Zastawny
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1940 |
| Data śmierci |
6 kwietnia 2005 |
| profesor nauk rolniczych | |
| Specjalność: konserwacja pasz, łąkarstwo | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1982 – agronomia |
| Habilitacja |
1994 – agronomia |
| Profesura |
20 sierpnia 2002 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jan Zastawny (ur. 2 lutego 1940 w Wólce Łętowskiej, zm. 6 kwietnia 2005[1]) – polski agronom, nauczyciel i polityk, profesor nauk rolniczych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1957 ukończył technikum mechanizacji rolnictwa w Łańcucie, a w 1959 – studium nauczycielskie w Łodzi. Przez ponad 25 lat pracował w technikum rolniczym w Kościelcu, prowadził także własne gospodarstwo rolne. W międzyczasie w 1972 ukończył studia na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Poznaniu, a w 1982 uzyskał stopień doktora w Katedrze Łąkarstwa poznańskiej AR. W 1994 habilitował się w Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych na podstawie pracy pt. Wartość pokarmowa różnie konserwowanych pasz objętościowych z użytków zielonych w świetle badań chemicznych i zootechnicznych (specjalność: agronomia). 20 czerwca 2002 uzyskał tytuł profesora nauk rolniczych. W pracy naukowej specjalizował się w zakresie konserwacji pasz i łąkarstwa, opublikował ponad 250 prac naukowych. Od 1985 do śmierci pracował w Zakładzie Łąk i Pastwisk w Falentach w ramach Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych[2]. Został wiceprezesem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych, kierującym sekcją łąkarzy i torfiarzy. Był koordynatorem programów międzynarodowych, w tym prowadzonych przez FAO. Uczestniczył jako ekspert w rządowych komisjach ds. pasz i ds. rejestracji odmian niektórych roślin[1].
Został członkiem Samoobrony RP[3]. Był kandydatem tej partii w uzupełniających wyborach do Senatu w styczniu 2005 w okręgu nr 36 (zajął w nich piąte miejsce na ośmiu kandydatów[4]). Zmarł trzy miesiące po ich przeprowadzeniu.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004)[5], a także Złotą Odznaką Honorową NOT, nagrodami ministra oświaty i wychowania oraz ministra rolnictwa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Edmund Kaca, Halina Jankowska-Huflejt. Profesor Jan Zastawny – wspomnienie. „Przegląd Hodowlany”. 73/06, 2005. ISSN 0137-4214.
- ↑ Prof. dr hab. Jan Zastawny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-09-29].
- ↑ Kandydat Samoobrony. naszemiasto.pl, 8 grudnia 2004. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 28, poz. 477
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. Jan Zastawny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-09-29].