Janta II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Janta II

Janta II (Janth, Jantha)polski herb szlachecki, używany przez rodzinę wywodzącą się z Kaszub.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym dwie skrzyżowane strzały z gwiazdą złotą po każdej stronie, na lewo półksiężyc srebrny w prawo. Nad tarczą wyłącznie korona szlachecka.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb przytaczany w herbarzach "Nowego" Siebmachera (Der Adel des Königreichs Preußen, 1906), oraz Żernickiego (Der Polnische Adel, 1900), na podstawie opisu Reinholda Cramera (Geschichte der Lande Lauenburg und Bütow, 1858).

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Janta (Gent, Jandeke, Jant, Jante, Janth, Jantha, Janthe, Jąnt, Jąnth, błędnie Jardin, Jarte, Zante), także jako pierwszy człon z odmiejscowymi nazwiskami Połczyński (Polczynski, Pulcinski, Półczyński), Lipiński, Czapiewski. Pierwszy, rodowy człon nazwiska niekiedy bywał całkowicie zarzucany.

Jantowie notowani są jeszcze z herbami Janta (głównie) i Janta III (Jantowie-Połczyńscy).

Rodzina Janta[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Janta.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]