Janta II
Janta II (Janth, Jantha) – polski herb szlachecki, używany przez rodzinę wywodzącą się z Kaszub.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu błękitnym dwie skrzyżowane strzały z gwiazdą złotą po każdej stronie, na lewo półksiężyc srebrny w prawo. Nad tarczą wyłącznie korona szlachecka.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb przytaczany w herbarzach "Nowego" Siebmachera (Der Adel des Königreichs Preußen, 1906), oraz Żernickiego (Der Polnische Adel, 1900), na podstawie opisu Reinholda Cramera (Geschichte der Lande Lauenburg und Bütow, 1858).
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Janta (Gent, Jandeke, Jant, Jante, Janth, Jantha, Janthe, Jąnt, Jąnth, błędnie Jardin, Jarte, Zante), także jako pierwszy człon z odmiejscowymi nazwiskami Połczyński (Polczynski, Pulcinski, Półczyński), Lipiński, Czapiewski. Pierwszy, rodowy człon nazwiska niekiedy bywał całkowicie zarzucany.
Jantowie notowani są jeszcze z herbami Janta (głównie) i Janta III (Jantowie-Połczyńscy).
Rodzina Janta[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 4. Gdańsk: Wydawnictwo Oskar Sp, z o.o. w koedycji z BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2015, s. 106-109, 364. ISBN 978-83-65175-14-4. ISBN 978-83-927383-6-7.