Janus Dousa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janus Dousa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1545
Noordwijk

Data i miejsce śmierci

8 października 1604
Haga

Narodowość

niderlandzka

Dziedzina sztuki

poezja

Janus Dousa

Janus Dousa (ur. 6 grudnia 1545 w Noordwijk, zm. 8 października 1604 w Hadze) – nowołaciński poeta holenderski, tłumacz i historiograf.

Pochodził z drobnej szlachty, posiadał majątek w Noordwijk. Był jednym z inicjatorów i kuratorów biblioteki Uniwersytetu w Lejdzie. W mieście tym w 1574 dowodził obroną, która zakończyła się sukcesem (agresorami byli Hiszpanie). Dzięki posadzie bibliotekarza uniwersyteckiego otrzymał honorowy tytuł historiografa i mógł opisać w rocznikach dzieje hrabiów Holandii (Annales, w 1599 napisaną wierszem, w 1601 przeredagowane na prozę). W swojej poezji Nova poemata (1575), podobnie jak dekadę wcześniej Klemens Janicki (1516-1543), odwoływał się do życia osobistego i bieżących wydarzeń historycznych, co było wtedy nowością w literaturze nowołacińskiej. Dokonał wielu tłumaczeń i edycji literatury łacińskiej. Janus Dousa zapoczątkował naukowe tradycje w swoim rodzie – jego synowie również poświęcili się pracy badawczej i pisarstwu. Byli to: Janas (1571-1596), Franciscus (1577-1630) oraz najzdolniejszy z nich Georgius (1574-1599), który gościł na hetmańskim dworze w Zamościu.

Ważniejsze dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Epigrammata (1569)
  • Ode Lugdunensis II (1575)
  • Nova poemata (1575)
  • Odae Britannicae (1586)
  • Annales metrische versie (1599)
  • Annales in proza (1601)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]