Janusz Artur Ihnatowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Artur Ihnatowicz
Ksiądz
Ilustracja
Fot. Mirosława Kruszewska, 1990
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1929
Wilno

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Diecezja kielecka

Prezbiterat

17 czerwca 1962

Odznaczenia
Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Janusz Artur Ihnatowicz (ur. 26 lipca 1929 w Wilnie) – polski duchowny katolicki, poeta, tłumacz, krytyk literacki; ksiądz diecezji kieleckiej, emerytowany profesor bazyliańskiego Uniwersytetu Św. Tomasza (University of S.t Thomas) w Houston, w Teksasie, gdzie wykładał teologię i patrystykę. Tam też mieszka na stałe.

Lata wojenne spędził w Częstochowie. Na emigracji przebywa od roku 1946 – początkowo w Irlandii, gdzie w latach 1948–1951 studiował filozofię i psychologię na uniwersytecie w Dublinie, uzyskując dyplom bakałarza sztuki. W październiku 1952 wyjechał do Kanady.

W 1958 powrócił do Polski i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. 17 czerwca 1962 przyjął święcenia kapłańskie, następnie pracował jako duszpasterz akademicki w Kielcach, od 1964 studiował w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1966 wyjechał ponownie do Kanady, tam obronił licencjat naukowy. W 1966 obronił w Rzymie pracę doktorską. Od 1969 pracował w University of St. Thomas w Houston[1]. Przeszedł na emeryturę w 1997[2].

Był m.in. korektorem literackim pierwszego wydania Biblii Tysiąclecia (1965). Tłumaczył na język polski poetów angielskich i amerykańskich (Walt Whitman, Ezra Pound i in.), przełożył na angielski sztukę Jerzego Zawieyskiego Sokrates. Debiutował jako poeta w 1954 w pismach londyńskich wierszami opublikowanymi w miesięczniku Studentów Polskich Za Granicą „Życie Akademickie”, prozę publikował w tygodniku „Życie”. Literacko związany był z grupą poetycką Kontynenty, skupioną wokół pisma „Kontynenty-Nowy Merkuriusz”.

Ihnatowicz drukował w „Tygodniku Powszechnym”, „Więzi”, „Znaku”, „Kulturze”, „Wiadomościach”, „Merkuriuszu Polskim”, „Życiu Akademickim”, „Kontynentach”, „Oficynie Poetów i Malarzy”, „Przemianach”, „Frazie”, „Arcanach”, „Oficynie Poetów i Prozaików”. Jego przekłady Psalmów z hebrajskiego weszły do antologii Izrael w poezji polskiej (Paryż 1958). Reprezentowany jest również w antologii londyńskiej Ryby na piasku.

Członek Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce z siedzibą w Nowym Jorku, Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w Londynie oraz krajowego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

W 1997 otrzymał papieski krzyż Pro Ecclesia et Pontifice.

Laureat Nagrody Kościelskich (Genewa 1973).

Laureat Nagrody Literackiej Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn 2011)[3].

Wiersze[edytuj | edytuj kod]

  • Pejzaż z postaciami (OPiM, Londyn 1972)
  • Wiersze wybrane (Znak, Kraków 1973)
  • Displeasure (OPiM, Londyn 1975)
  • Wiersze wybrane (Oficyna Poetów i Prozaików, Houston 1990) (wydanie bibliofilskie)
  • Niewidomy z Betsaidy (Warszawa-Leszno 1991)
  • Czas, co pochłania. Wiersze (Rzeszów 2002)
  • Epigramat o nadziei i inne wiersze (1992-2003) (Rzeszów 2004)
  • Od czasu kto nas wyzwoli? Wiersze 1950-2006 (Toronto 2007)
  • Poezje zebrane, oprac., wstęp, nota edytorska Alicja Jakubowska-Ożóg, Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie, Stowarzyszenie Literacko-Artystyczne „Fraza”, Toronto-Rzeszów 2012, ISBN 978-0-921724-83-4.
  • Antologia, wybór, wstęp i oprac. Marek Mariusz Tytko, Hachette, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7849-410-2.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alicja Jakubowska-Ożóg, Poeta i świat. Twórczość literacka ks. Janusza A. Ihnatowicza, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2009, ISBN 978-83-7338-423-1, OCLC 316499316.
  • Mirosława Kruszewska, Ks. Janusz A. Ihnatowicz – poeta nie upozowany, „Twórczość” 1993, nr 7, s. 131–133.
  • Mirosława Kruszewska, [Oprac. i słowo wstępne], [w:] Janusz A. Ihnatowicz, Wiersze wybrane, Oficyna Poetów i Prozaików, Houston 1990, s. 5–7.
  • Aleksandra Ziółkowska-Boehm, „Gdzie praca, tam mój dom”, [w:] Amerykanie z wyboru i inni, Warszawa 1998, ISBN 83-900358-7-1.