Jarosław Zawałkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Zawałkiewicz
major piechoty major piechoty
Data urodzenia

21 maja 1887

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1967
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Pułk Piechoty Nr 56
38 Pułk Piechoty
3 Pułk Piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Jarosław Franciszek Zawałkiewicz (ur. 21 maja 1887, zm. 22 lutego 1967 w Krakowie) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1898-1901 był uczniem c. k. Lwowskiego Gimnazjum im. Franciszka Józefa[1][2].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 56[3]. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 sierpnia 1915 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4].

W latach 1921-1925 pełnił służbę w 38 Pułku Piechoty w Przemyślu[5][6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 193. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W 1924 został przydzielony z macierzystego pułku do Komendy Obozu Warownego Przemyśl[8]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 38. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W sierpniu 1925 został przeniesiony do 3 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu na stanowisko dowódcy III batalionu[10]. W listopadzie 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarosław na okres 6 miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[11]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Miechów na stanowisko kierownika I referatu[12][13]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[14], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16].

Po zakończeniu II wojny światowej został odnotowany przez Państwowy Urząd Repatriacyjny w Krakowie[17]. Tam zmarł 22 lutego 1967 i został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Rakowickim[18].

Jarosław Franciszek był żonaty z Janiną (1891–1971)[18].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprawozdanie 1899 ↓, s. 104, ukończył klasę 1A.
  2. Sprawozdanie 1901 ↓, s. 95, ukończył klasę 3A.
  3. Ranglisten 1918 ↓, s. 640.
  4. Ranglisten 1918 ↓, s. 413.
  5. Spis oficerów 1921 ↓, s. 131, 967.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 236, 406.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 40.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 219, 350, 1323.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 83 z 13 sierpnia 1925 roku, s. 455.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 303.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.
  13. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122, 174.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 262.
  16. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 968.
  17. Straty ↓.
  18. a b Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2020-10-02]..
  19. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 219.
  20. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]