Jasełka Łobeskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa

Jasełka Łobeskie (niem. Labeser Krippenspiel) – jasełka opracowane na początku lat dwudziestych XX w. przez Marię von Bismarck (żonę starosty Łobza, Herberta von Bismarcka) i wystawiane w miejscowym kościele. Były one ewenementem na protestanckim Pomorzu[1] i grane były od 1921 r. do wojny[2][3]. Jasełka te były ośmioaktowym przedstawieniem słowno-muzycznym, w trakcie którego aktorzy recytowali tekst i śpiewali pieśni, również wspólnie z wiernymi zebranymi w kościele.

Byli mieszkańcy Łobza po wysiedleniu przenieśli tradycję jasełek w okolice Hanoweru, gdzie są one grane do dziś[4][5], a w ich trakcie i na innych świątecznych koncertach śpiewana jest stara kolęda łobeska Labeser Weihnachtslied (autor: Walter Nemitz)[6][7]. Wstęp na jasełka jest bezpłatny, a przed i po przedstawieniu zbierane są datki na fundusz dziecięcy UNICEF[8][9][10]. Po wojnie Jasełka Łobeskie były raz wystawione w Łobzie w roku 1995, według scenariusza Waltera Nemitza[11]

Scenariusz[edytuj | edytuj kod]

W przedstawieniu brały udział następujące osoby: Maryja, Józef, trzej królowie, pasterze, karczmarz, córka karczmarza, anioł ogłaszający, grupa aniołów, statyści i pięcioro dzieci (dziewczynki) - łącznie około 30 osób[12]. Przedstawienie odbywało się w prezbiterium kościoła na podwyższonej scenie z drzewkami stanowiącymi scenografię. We wstępie (preludium, prolog) zastają zapalone od paschału świece przy scenie i do kościoła wchodzą aktorzy i wspólnie z wiernymi śpiewają kolędy. Kolejno grane jest 8 scen (aktów):

  • scena I – Podróż do Jerozolimy,
  • scena II – Maryja i Józef poszukują schronienia,
  • scena III – Anioł zwiastuje pasterzom,
  • scena IV – Maryja i Józef w szopce betlejemskiej,
  • scena V – Pokłon i dary pasterzy dla Jezusa narodzonego,
  • scena VI – Pokłon i dary od Trzech Króli dla Dzieciątka,
  • scena VII – Radość i dary dzieci dla Dzieciątka,
  • scena VIII – Światło Jezusa – finał, w trakcie którego aktorzy z zapalonymi świecami opuszczają scenę, śpiewając pieśni wspólnie z wiernymi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Johannes Hinz, Pommern. Lexikon, Augsburg: Bechtermünz Verlag, 1996, ISBN 3-86047-185-6, s. 187.
  2. Zbigniew Harbuz, Kalendarium ziemi i powiatu łobeskiego, „Łabuź” 2007 (numer specjalny), s. 43.
  3. Labes Unsere liebe Heimatstadt. [dostęp 2013-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-19)].
  4. Labeser Krippenspiel. [dostęp 2013-09-27].
  5. Kolejny sukces Jasełek Łobeskich
  6. Labeser Weihnachtslied [1]
  7. Labeser Weihnachtslied - You Tube [2]
  8. Jasełka Łobeskie 2014 [3]
  9. Nemitz, Walter [4]
  10. Hamburg, Jasełka Łobeskie [5]
  11. Zbigniew Harbuz, Łobescy ludzie: Maria von Bismarck, s. 7
  12. Fritz Wilke, Walter Nemitz (Bearb.): Labes – Unsere liebe Heimatstadt, s. 130–133.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Harbuz, Kalendarium ziemi i powiatu łobeskiego, „Łabuź” 2007 (numer specjalny), s. 1-60, ISSN 1509-6378 (dostępne także on-line.
  • Labes – Unsere liebe Heimatstadt, oprac. Fritz Wilke, Walter Nemitz, Bünningstedt, Hamburg, Lübeck, Hannover, Ratzeburg: Heimatfreunde der Kreisstadt Labes in Pommern, 1971.