Jaskinia Racławicka
50°11′25″N 19°39′53″E/50,190333 19,664611| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Długość |
168 m |
| Głębokość |
26 m |
| Wysokość otworów |
453 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
J.Olk.I-09.39 |
Położenie na mapie gminy Jerzmanowice-Przeginia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°11′25″N 19°39′53″E/50,190333 19,664611
| |
Jaskinia Racławicka (Grzmiączka) – jaskinia w południowo-zachodniej części wsi Racławice w gminie Jerzmanowice-Przeginia w powiecie krakowskim w województwie małopolskim[1]. Znajduje się na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Długość wynosi 168 m, głębokość 26 m, wysokość otworu: 453 m n.p.m.[1]
Historia eksploracji i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą informację o Jaskini Racławickiej zapisał w 1911 roku archeolog Stanisław Jan Czarnowski (1847–1929)[3]. W 1935 r. Z. Ciętak wykonał pierwszy plan i przekrój jaskini. W 1950 r. W. Szymczakowski odkrył zachodni korytarz w drugiej komorze. Jaskinia została zinwentaryzowana w 1950 r. przez Kazimierza Kowalskiego. W 1969 r. A. Górny oraz M. Czepiel odkryli studzienkę w pierwszej komorze oraz pochylnię w przejściu między salami[4]. 1 kwietnia 1995 r. P. Ostrowski i M. Wiśniewski odkryli sale stalagmitową, a w kwietniu i lipcu 1996 r. J. Nowak, R. Suski i R. Marszałek odkryli niewielki trzymetrowy korytarzyk w studni wejściowej[1].
Po śmierci szesnastolatka, który wpadł do studni wlotowej w lipcu 1994 r., wejście zabezpieczono kratą i umieszczono tabliczkę informacyjną o parametrach jaskini[1].
  |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Polonius i inni, Jaskinia Racławicka, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-12-30].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ S.J. Czarnowski, Jaskinie okolic Krakowa i Ojcowa, Warszawa-Kraków: Polska Przedhistoryczna, 1911, ss.1-84
- ↑ M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986, s. 200