Jaskinia pod Świecami
50°36′05″N 21°10′54″E/50,601389 21,181667| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
106 m |
| Deniwelacja |
7 m |
| Wysokość otworów |
226 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
11 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) N-2.81 |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 50°36′05″N 21°10′54″E/50,601389 21,181667
| |
Jaskinia pod Świecami – jaskinia na terenie Niecki Nidziańskiej. Wejście do niej znajduje się na północny zachód od wsi Podmaleniec (Niecka Połaniecka), w nieczynnym kamieniołomie, na wysokości 226 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 106 metrów, a jej deniwelacja 7 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Główną częścią jaskini jest obszerna sala, do której prowadzi gliniasta pochylnia od małego, sztucznego otworu wejściowego. Odchodzą z niej ciągi:
- na lewo od wejścia w stropie 3,5-metrowy kominek,
- na lewo od wejścia dwa krótkie korytarze, z których jeden kończy się szczeliną, a drugi namuliskiem,
- na wprost długi korytarz (około 65 m długości). Rozdziela się on na dwie odnogi, które na końcu łączą się ze sobą[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię zamieszkują nietoperze i lisy. Występują w niej świece krasowe (pionowe, kuliste kanały krasowe o średnicy do 1 m). Stąd nazwa jaskini[1].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Została odkryta podczas prac w kamieniołomie. Jej pierwszy opis i plan sporządzili J. Rudnicki i J. Łaptaś w 1991 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-12-19] (pol.).