Jednostka inwentarzowa (archiwistyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jednostka inwentarzowa – w archiwistyce to materiały archiwalne, stanowiące odrębną pozycję w inwentarzu zespołu (zbioru) archiwalnego. Zazwyczaj jedna jednostka inwentarzowa stanowi też jedną jednostkę archiwalną.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Polski słownik archiwalny, red. Wanda Maciejewska, Warszawa–Łódź 1974, s. 40.