Jekatierina Awdiejewa
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
Jekatierina Aleksiejewna Awdiejewa, ros. Екатерина Алексеевна Авдеева, właśc. Jekatierina Aleksiejewna Polewoj (ur. 5/16 sierpnia 1788 w Kursku, zm. 21 lipca/2 sierpnia 1865 w Dorpacie[1]) – rosyjska pisarka i autorka książek kucharskich, siostra pisarza Nikołaja Polewoja.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z rodziny kupieckiej[1]. Dzieciństwo spędziła w Irkucku. Nie uczyła się w szkole, ale w dzieciństwie dużo czytała[1]. W wieku 15 lat wyszła za mąż za kupca Piotra Awdiejewa i przeniosła się do Kiachty, a następnie do Irkucka. W tym czasie często podróżowała z mężem po Syberii. W roku 1815 została wdową z pięciorgiem dzieci. Po sprzedaniu domu w Irkucku przeniosła się do Kurska, a stamtąd do Moskwy i Odessy. W 1841 przeniosła się do Sankt Petersburga, a stamtąd w okolice Nowogrodu[1]. Przez ostatnie lata życia utrzymywała się z zapomogi Funduszu Literackiego. Zmarła w Dorpacie i została pochowana na cmentarzu Raadi[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Pisała od lat trzydziestych XIX w., przedstawiając swoje obserwacje życia na Syberii[1]. W 1837 ukazała się w Moskwie jej praca Записки и замечания о Сибири. С приложением старинных русских песен (Notatki i uwagi o Syberii. Z dodatkiem starych pieśni rosyjskich), z przedmową brata Ksenofonta Polewoja. Książka została przetłumaczona na język czeski, niemiecki i angielski[1]. W 1842 ukazał się zbiór tekstów Awdiejewej, wcześniej publikowanych w czasopiśmie Otieczestwiennyje zapiski, w większości o tematyce etnograficznej. Pisała także bajki dla dzieci i opowiadania publikowane w czasopiśmie Otieczestwiennyje zapiski[1].
Awdiejewa była autorką popularnych książek przeznaczonych dla gospodyń domowych, jak wydana w 1842 Ручная книга русской опытной хозяйки (Podręcznik rosyjskiej gospodyni domowej). W 1842 ukazało się pierwsze wydanie książki kucharskiej Карманная поваренная книга (Kieszonkowa książka kucharska) do 1871 doczekała się dziewięciu wydań[1]. Przepisy zawarte w książce odwoływały się do tradycji rosyjskich i były dostosowane do rosyjskiego klimatu i stylu życia[2]. Książka miała stanowić element edukacji młodych kobiet, które nie mogły kontynuować nauki w szkole[2]. W roku 1912 ukazało się pośmiertne opracowanie przepisów kulinarnych zebranych przez Awdiejewą, pod redakcją N. Masłowa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- АВДЕЕВА, Екатерина Алексеевна [online], mke.su [dostęp 2022-01-01].