Jeremy Swan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeremy Swan
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1922
Sligo

Data i miejsce śmierci

7 lutego 2005
Los Angeles

Zawód, zajęcie

lekarz

Jeremy Swan, wł. Harold James Charles Swan (ur. 1 czerwca 1922 w Sligo, zm. 7 lutego 2005 w Los Angeles) – amerykański lekarz kardiolog irlandzkiego pochodzenia. Jego cewnik sercowy, wykonany z jego uczniem o nazwisku William Ganz, zrewolucjonizował chirurgię serca i kardiologię dzięki wynalezieniu w 1968 i wprowadzoniu do praktyki klinicznej w 1972. Przez długi czas od wprowadzenia, zaawansowane monitorowanie hemodynamiczne układu krążenia opierało się na tej metodzie. Umożliwiał monitorowanie pacjentów w stanie krytycznym poprzez pomiar pojemności minutowej serca i ciśnienia kapilarnego w płucach. To znacznie poprawiło przeżywalność pacjentów z zawałami serca, poważnymi oparzeniami, ostrą niewydolnością oddechową i wieloma innymi schorzeniami[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 czerwca 1922[2] jako Harold James Charles Swan w Sligo w zachodniej Irlandii. Oboje rodzice Swana byli lekarzami, on sam ukończył również studia medyczne na Uniwersytecie Londyńskim. Po ukończeniu studiów wstąpił w 1945 do Królewskich Sił Powietrznych i wkrótce został dyrektorem szpitala wojskowego w Iraku, a po powrocie do Wielkiej Brytanii zajął się pracą naukową w Londynie, gdzie w 1951 otrzymał stopień doktora nauk medycznych za wczesne prace nad cewnikowaniem serca pod kierunkiem znanego fizjologa Henryego Barcrofta[1][3].

Kiedy otrzymał stypendium w Klinice Mayo, w 1955 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i związał się z tym szpitalem, współpracując ściśle z kierownikiem oddziału kardiologii dr. Earlem Woodem i zajmując się fizjologią i patofizjologią układu sercowo-naczyniowego. W czasie 14 lat pracy w Mayo został jednym z pionierów koronarografii i prowadził nowatorskie prace w diagnostyce wrodzonych wad serca, zostając autorem ok. 100 prac naukowych[3].

Otrzymał oferty kierowania oddziałami kardiologii w wielu ośrodkach naukowych w USA, wybrał jednak mało prestiżowy żydowski szpital Cedars of Lebanon w Los Angeles, który pod jego kierownictwem stał się szeroko znanym ośrodkiem medycznym, akademickim i badawczym. Z czasem szpital ten na skutek fuzji z innym szpitalem żydowskim utworzył renomowany Cedars-Sinai Medical Center. W okresie swojej pracy w tym ośrodku był autorem i współautorem ok. 300 prac badawczych m.in. w zakresie przewlekłej choroby wieńcowej, choroby zastawkowej, ostrych zespołów wieńcowych i intensywnej opieki kardiologicznej[3]. Wraz z Williamem Ganzem najbardziej znany jest z opracowania cewnika pozwalającego mierzyć ciśnienie w jamach serca i naczyniach krwionośnych, tzw. cewnika Swana-Ganza[4], który składał się z balonika na końcu miękkiego cewnika[5] kierowanego przez prąd krwi[6] zamiast dotychczas stosowanych sztywnych cewników. Technika została przyjęta pozytywnie i zaczęła być szeroko stosowana na świecie[5].

Zmarł 7 lutego 2005[2] w Cedars-Sinai Medical Center w Los Angeles[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b [https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC554929/pdf/bmj33000675.pdf Jeremy Swan Cardiologist and joint inventor of the Swan-Ganz heart catheter; w: BMJ, 2005, 330, p. 675]. www.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2022-01-10].
  2. a b Sligo-born cardiologist with an international reputation for innovation [online], The Irish Times, 19 lutego 2005 [dostęp 2020-01-05] (ang.).
  3. a b c d Shlomo Stern, Jeremy Swan (1922-2005) - wybitny kardiolog i duchowy mentor, „Folia Cardiologica”, 2 (2), 2007, s. 82–83, ISSN 2353-7760 [dostęp 2020-01-05].
  4. Beata Maciejewska, Dolny Śląsk w sercu i żyłach każdego człowieka. Na cześć medyków-odkrywców z regionu nazwano m.in. zastawkę [online], wroclaw.wyborcza.pl, 28 października 2019 [dostęp 2019-11-26].
  5. a b Thomas H. Maugh II, OBITUARIES : DR. Jeremy Swan, 1922 - 2005 : Cardiologist co-invented flexible balloon catheter [online], Los Angeles Times, 13 listopada 2005 [dostęp 2020-01-05] (ang.).
  6. James T. Willerson, In Memoriam, „Texas Heart Institute Journal”, 37 (1), 2010, s. 4–5, ISSN 0730-2347, PMCIDPMC2829783 [dostęp 2020-01-05].