Jerusha Barden Smith

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jerusha Barden Smith (ur. 15 lutego 1805 w Norfolk, zm. 13 października 1837 w Kirtland[1]) – pierwsza żona Hyruma Smitha[2][3], jedna z postaci wczesnej historii ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W źródłach historycznych zachowało się niewiele informacji na jej temat. Wiadomo, iż była córką Setha Barden oraz Sary[1], jak również, że urodziła się w Norfolk w stanie Connecticut[1]. Zachowane dokumenty nie przekazują żadnych danych na temat jej rodzeństwa[4]. Jerusha poślubiła Hyruma 2 listopada 1826[5] w Manchesterze w stanie Nowy Jork[1]. Również w 1826 osiadła w Palmyrze[1]. Wcześnie związała się z założonym przez rodzinę męża Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Została ochrzczona przez Davida Whitmera(inne języki) 9 czerwca 1830, nieco ponad dwa miesiące po formalnym zorganizowaniu tej wspólnoty religijnej[1]. Konwersja wpłynęła negatywnie na kontakt Jerushy z własną rodziną, co kilka lat później znalazło odbicie w treści jej błogosławieństwa patriarchalnego(inne języki). W 1831 wraz ze współwyznawcami wyemigrowała do Kirtland w stanie Ohio[1]. Posiadała udziały w Kirtland Safety Society[1].

Ceniona za siłę charakteru, wrażliwość i inteligencję[6], była kochana przez rodzinę Smithów. Jej teściowa Lucy Mack Smith(inne języki) wskazywała na głęboką więź z synową i opisywała ją mianem naszej własnej siostry[7]. Jerusha Smith urodziła sześcioro dzieci[8]. Były to, w porządku chronologicznym: Lovina (1827–1876), Mary (1829–1832), John (1832–1911), Hyrum (1834–1841), Jerusha (1836–1912) oraz Sara (1837–1876)[9]. Została połączona wieczyście ze swoim mężem w obrzędzie pieczętowania(inne języki), podczas jednej z pierwszych ceremonii tego typu (29 maja 1843)[10].

Zmarła w Kirtland[11], krótko po wydaniu na świat swego ostatniego dziecka[12]. Jej mąż nie był przy niej obecny, przebywał bowiem wówczas na misji w Missouri[13][14]. Została pochowana również w Kirtland[15]. Spoczywa na cmentarzu położonym na północ od mormońskiej świątyni. Współcześnie nekropolia ta znana jest jako Kirtland North Cemetery. W okresie, w którym złożono na niej szczątki Jerushy funkcjonowała pod nazwą Kirtland Mills Burying Ground[16].

Miejsce w mormońskiej refleksji teologicznej[edytuj | edytuj kod]

Krótkie życie Jerushy wywarło pewien wpływ na teologię świętych w dniach ostatnich. W literaturze wskazano mianowicie, iż przedwczesna śmierć pierwszej małżonki stanowiła przyczynę pierwotnych trudności, których doświadczał Hyrum po pojawieniu się w doktrynie Kościoła nauki o wieczystym charakterze małżeństwa[17]. Nauka ta skłoniła go także do namysłu nad teologicznym umocowaniem poligamii w mormońskim systemie wierzeń. Ostateczna akceptacja religijne motywowanej poligamii wynikała w jego przypadku raczej z przyczyn osobistych i nie opierała się jedynie na przywoływanym często przykładzie biblijnych patriarchów czy na wierze w moc obrzędów świątynnych[18][19]. Opierając się na własnych doświadczeniach najpierw umiejętnie połączył małżeństwa pluralistyczne z lewiratem[20], później zaś stwierdził, iż bez nich byłby w życiu pośmiertnym niczym anioł w niebie[21].

Obecność w kulturze świętych w dniach ostatnich[edytuj | edytuj kod]

Jerusha utrwalona została w kulturze świętych w dniach ostatnich. Pojawiła się między innymi na obrazie olejnym pędzla Patricka Devonasa(inne języki) Jerusha Barden Smith And Her Husband, Hyrum, 1836[6]. O jej życiu opowiada też książka Jerusha: Hyrum’s First Love (2014) pióra Dona H. Lee[22]. W filmie Joseph Smith: Plates of Gold (2011) w reżyserii Christiana Vuissy w rolę Jerushy wcieliła się Alexis Boss[23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h The Joseph Smith Papers: Smith, Jerusha T. Barden. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  2. ↑ Richard L. Bushman: Joseph Smith: Rough Stone Rolling: A Cultural Biography of Mormonism's Founder. New York: Alfred A. Knopf, 2005, s. 495. ISBN 1-4000-4270-4.
  3. ↑ Lawrence R. Flake: Prophets and Apostles of the Last Dispensation. Provo, UT: Religious Studies Center, Brigham Young University, 2001, s. 155-157. ISBN 1-5734-5797-3.
  4. ↑ Bates 2008 ↓, s. 90.
  5. ↑ The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: Family of Joseph Smith Sr. and Lucy Mack Smith: The First Family of the Restoration. [w:] Ensign [on-line]. churchofjesuschrist.org, December 2005. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  6. ↑ a b The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: Jerusha Barden Smith And Her Husband, Hyrum, 1836. [w:] Media [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  7. ↑ Bates 2008 ↓, s. 91.
  8. ↑ Arrington 1984 ↓, s. 30.
  9. ↑ BYU Library - Special Collections: Smith, Jerusha Barden, 1805-1837. lib.byu.edu. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  10. ↑ Bergera 2002 ↓, s. 59.
  11. ↑ Brigham Young University Studies 2007 ↓, s. 91.
  12. ↑ Bates 2008 ↓, s. 90-91.
  13. ↑ Katie M. Skovran: The Hyrum Smith Papers: A Conversations with Craig K. Manscill. [w:] The Hyrum Smith Papers [on-line]. lib.byu.edu, 2012. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  14. ↑ Gerry Avant: Choir singing 'Spirit of God' brings plenty of tears in Kirtland Temple. [w:] Archives [on-line]. thechurchnews.com, 1992-08-01. [dostęp 2024-04-26]. (ang.).
  15. ↑ Joseph Smith Sr. and Lucy Mack Smith Family Organization: BARDEN, Jerusha. [w:] Individual [on-line]. josephsmithsr.com. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  16. ↑ Shaun D. Stahle: Kirtland cemetery is study of early members. [w:] Archives [on-line]. thechurchnews.com, 2001-08-02. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  17. ↑ Ehat 1982 ↓, s. 34.
  18. ↑ Morris 2016 ↓, s. 49.
  19. ↑ Ehat 1982 ↓, s. 39.
  20. ↑ Morris 2016 ↓, s. 49-50.
  21. ↑ Morris 2016 ↓, s. 50.
  22. ↑ Hyrum Smith Family Association: Jerusha: Hyrum’s First Love. hyrumsmith.org, 2014-04-21. [dostęp 2021-04-12]. (ang.).
  23. ↑ AV Club: Joseph Smith: Plates of Gold. avclub.com. [dostęp 2024-03-22]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerusha_Barden_Smith&oldid=73629329”