Przejdź do zawartości

Jerzy Żymirski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Żymirski
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1930
Lwów

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 2002
Czeladź

Zawód, zajęcie

fotograf krajoznawca

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Jerzy Żymirski (ur. 12 marca 1930 we Lwowie, zm. 6 kwietnia 2002 w Czeladzi) – polski fotograf krajoznawca[1][2]. Członek Katowickiego Towarzystwa Fotograficznego[1]. Członek założyciel Grupy Dobrej Fotografii Manus[1]. Członek Komisji Fotografii Krajoznawczej PTTK w Chorzowie[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Żymirski absolwent Uniwersytetu Łódzkiego (wcześniejszej Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Łodzi), istniejącej w latach 1947–1956 (rocznik 1954)[3][4] – urodzony we Lwowie, dzieciństwo i lata okupacji spędził w Radomsku[4].

Powiązany ze śląskim środowiskiem fotograficznym – fotografował od 1948 roku[1][2][4]. Wiele czasu poświęcał fotografii architektury, fotografii detalicznej, fotografii krajobrazowej oraz fotografii pejzażowej (góry, las, miasto)[1]. Od 1954 roku miejsce szczególne w jego twórczości zajmowało fotografowanie Czeladzi – miasteczka w którym zamieszkał[1][3][5][6]. Do 1967 roku pracował jako nauczyciel matematyki między innymi w Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Żeromskiego w Dąbrowie Górniczej, Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika, Liceum Ogólnokształcącym im. Cypriana Kamila Norwida w Będzinie oraz Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Curie Skłodowskiej w Czeladzi[2][4]. W latach 1967–1980 był pracownikiem Zakładu Elektronicznej Techniki Obliczeniowej[4]. Od 1980 do 1984 pracował w Instytucie Gospodarki Materiałowej w Katowicach[4]. Przez wiele lat mieszkał w Czeladzi[2]. Współpracował z lokalnym wydawnictwem samorządowym Echo Czeladzi[2]. Przez wiele lat należał do Stowarzyszenia Miłośników Czeladzi[2][6].

Jerzy Żymirski jest autorem oraz współautorem wielu wystaw fotograficznych – zbiorowych i indywidualnych[2][4][5][7]. Jego fotografie były prezentowane m.in. w Brazylii, Czechach, Niemczech i w Polsce[4]. Był jednym z członków założycieli Grupy Dobrej Fotografii Manus oraz wieloletnim członkiem Katowickiego Towarzystwa Fotograficznego[2][4]. Aktywnie uczestniczył w pracach Klubu Fotograficznego PTTK w Bytomiu[4]. Prowadził wiele spotkań, prezentacji poświęconych fotografii oraz popularyzacji piękna ziemi zagłębiowskiej, m.in. w kawiarence Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, w Zamku w Będzinie oraz w Pałacu Mieroszewskich w Będzinie – Gzichowie[2].

W 1999 roku został laureatem Nagrody Miasta Czeladzi[2]. Za osiągnięcia na niwie fotografii krajoznawczej został uhonorowany Nagrodą Honorową im. Fryderyka Kremsera[8][1].

Jerzy Żymirski zmarł 6 kwietnia 2002, pochowany na cmentarzu parafialnym w Czeladzi przy ul. Nowopogońskiej[2][4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródło[2][4].

Wybrane wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Stary cmentarz w Czeladzi;
  • Wieś w sercu miasta;
  • Skansen 95;
  • Czeladź, której już nie ma[7];
  • Chaty Beskidu;

Źródło[1].

Cykle fotograficzne (przeźrocza)[edytuj | edytuj kod]

  • Czeladź, której już nie ma;
  • Ziemia Zagłębiowska;
  • Góra Zamkowa w Będzinie;

Źródło[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Fotografowie Krajoznawcy [online], 20 kwietnia 2018 [dostęp 2018-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-20].
  2. a b c d e f g h i j k l m Regionalna Pracownia PTTK w Katowicach – Jerzy Żymirski (1930–2002) [online], 6 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-06].
  3. a b Młodzi Obywatele, Czeladź. Moje miasto – stare i nowe. Czeladź w obiektywie Jerzego Żymirskiego [online], Czeladź. Moje miasto – stare i nowe..., 14 maja 2011 [dostęp 2018-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-07].
  4. a b c d e f g h i j k l Muzeum Saturn – Żymirski Jerzy [online], 7 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-07].
  5. a b Muzeum Saturn – Ulica Staszica w fotografii Jerzego Żymirskiego. Wspomnienie o artyście [online], 7 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-07].
  6. a b Czeladź – OBIEKTYWny portret miasta (według Jerzego Żymirskiego) [online], 7 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-07].
  7. a b Czeladź której już nie ma: wystawa fotografii Jerzego Żymirskiego – Europeana Collections [online], 7 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-07].
  8. Komisja Fotografii Krajoznawczej ZG PTTK [online], 15 marca 2018 [dostęp 2018-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-15].