Jerzy Grosicki

Jerzy Grosicki

Data i miejsce urodzenia	24 lutego 1907 Humań
Data i miejsce śmierci	28 lutego 1981 Warszawa
Zawód, zajęcie	działacz partyjny i państwowy, ekonomista
Alma Mater	Uniwersytet Poznański
Stanowisko	wicewojewoda poznański (1945–1947), wiceminister aprowizacji (1947–1948), wiceminister kultury (1948–1949)
Partia	PPS (lubelska), PZPR
Odznaczenia

Jerzy Grosicki, także Jerzy Powała-Grosicki (ur. 24 lutego 1907 w Humaniu, zm. 28 lutego 1981 w Warszawie) – polski działacz partyjny i państwowy, ekonomista, wicewojewoda poznański (1945–1947), podsekretarz stanu w Ministerstwie Aprowizacji (1947–1948) oraz Ministerstwie Kultury i Sztuki (1948–1949).

Życiorys

Syn Brunona (1883–1932). W 1933 uzyskał tytuł magistra nauk prawno-ekonomicznych na Uniwersytecie Poznańskim. Początkowo pracował jako korepetytor, pracownik biurowy i prowadzący księgi handlowe, był także pracownikiem naukowym. Od 1931 do 1933 związany z Izbą Skarbową w Poznaniu, następnie między 1933 a 1935 pozostawał zastępcą naczelnika Urzędów Skarbowych w Gnieźnie i Jarocinie, a od 1936 do 1939 kierował drugim z nich. Pomiędzy 1940 a 1945 zatrudniony jako buchalter Centrali „Społem” w Krakowie, następnie od lutego do maja 1945 pełnomocnik zarządu i kierownik działu organizacyjnego w centrali tego przedsiębiorstwa. W tym okresie przystąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Od marca lub od 1 czerwca 1945 do 30 września 1947 zajmował stanowisko wicewojewody poznańskiego. Od 29 września 1947 do marca 1948 podsekretarz stanu w Ministerstwie Aprowizacji, a od 5 marca 1948 do kwietnia 1949 – w Ministerstwie Kultury i Sztuki. W grudniu 1948 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Był mężem Gabrieli z Zisarskych (1913–1990).

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera B-6-16).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (20 listopada 1947)