Jerzy Jabłkiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Jabłkiewicz
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1912
Łódź

Data i miejsce śmierci

24 listopada 2002
Łódź

Poseł na Sejm PRL III kadencji
Okres

od 15 maja 1961
do 31 maja 1965

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej

Jerzy Jabłkiewicz (ur. 6 marca 1912 w Łodzi, zm. 24 listopada 2002, tamże[1]) – inżynier mechanik i działacz społeczny, dyrektor „Majedu”, „Wifamy”, Zjednoczenia Maszyn Włókienniczych i COBR, dyrektor Departamentu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, poseł na Sejm PRL III kadencji (1961–1965) oraz prezes Łódzkiego Oddziału NOT (1953–1976)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową pracował w Fabryce Budowy Maszyn Müller i Seidel w Łodzi – był kierownikiem Biura Konstrukcyjno-Technologicznego i Warsztatów Mechanicznych (1930–1939). Podczas II wojny światowej był pracownikiem technicznym oraz działał w ZWZ-AK (1939–1945). Po wojnie był kierownikiem, a następnie dyrektorem naczelnym (1945–1956) Łódzkiej Fabryki Maszyn Jedwabniczych „Majed”. W 1954 ukończył studia na Politechnice Łódzkiej. Następnie pracował jako dyrektor do spraw technicznych Widzewskiej Fabryki Maszyn „Wifama” w Łodzi (1956–1959)[3]. W 1959 pracował jako dyrektor do spraw technicznych w Zjednoczeniu Przemysłu Maszyn Włókienniczych, a w latach 1960–1961 był dyrektorem Departamentu Techniki Elektromaszynowej w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego. W latach 1961–1962 ponownie był dyrektorem ds. technicznych, a następnie dyrektorem naczelnym (1963–1967) w Zjednoczeniu Przemysłu Maszyn Włókienniczych w Łodzi. W latach 1967–1977 był dyrektorem Centralnego Ośrodek Badawczo-Rozwojowego Maszyn Włókienniczych. W latach 1977–1981 pracował jako doradca techniczny dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Maszyn Włókienniczych[3].

Uczestniczył w rozbudowie potencjału produkcji maszyn włókienniczych w Polsce, przyczyniając się do rozwoju branży. Współpracował przy opracowywaniu metod przędzenia bezwrzecionowego włókien metodą wiru stacjonarnego (4 patenty) oraz metod produkcji krosien czółenkowych oraz przędzarek wrzecionowych[3].

Pozostała działalność[edytuj | edytuj kod]

Był Radnym Rady Narodowej miasta Łodzi (1954–1970), przewodniczącym Komisji Gospodarki Komunalnej i Komunikacji (1964–1970) i przewodniczącym Rady (1964–1970)[3] oraz posłem na Sejm PRL III kadencji (1961–1965). Jako poseł należał do Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa[1]. Był członkiem grupy inicjatywnej (1981) i Tymczasowej Rady Województwa Łódzkiego Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego PRON (1982–1983), a także przewodniczącym (od 1985) Łódzkiej Rady oraz członkiem Tymczasowej Rady Krajowej (1982–1983) i Rady Krajowej PRON (1984)[3]. W latach 1953–1976 był prezesem Łódzkiego Oddziału Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT)[4] i w ramach pełnienia tej funkcji był m.in. inicjatorem budowy Domu Technika w Łodzi (1963–1967)[3] oraz budowy pomnika Stanisława Staszica w Łodzi (1983–1984)[3][5]. Był Przewodniczącym Rady Muzeum Historii Włókiennictwa w Łodzi[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty. W 1958 mieszkał w Łodzi przy ul. Jarzębinowej 8[7], a w 1989 przy ul. Fabryczna 16A, m. 8 w Łodzi[3].

Został pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi[1] (kwatera: XV, rząd: 47, grób: 1), wraz z Haliną Jabłkiewicz (1929–2016)[8].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda Komisji Nauki i Techniki (1969),
  • Nagroda Specjalna PAN i Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1973)[3],
  • Nagroda Miasta Łodzi (1975) – jako zespół konstruktorów i technologów, twórców przędzarki bezwrzecionowej PF-1 metodą wiru stacjonarnego, w składzie: Wacław Ankudowicz, Tadeusz Filipczak, Jerzy Jabłkiewicz, Tadeusz Jędryka, Ryszard Jóźwicki, Henryk Kubica, Józef Łaski, Jan Pacholski – nagroda w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza włókiennictwa[9][10].
  • Nagroda Państwowa I stopnia (1976, zespołowa)[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Katalog główny BS – Wyszukiwanie: Jabłkiewicz Jerzy [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2023-06-13].
  2. ↑ Adriana Sikora, Którzy odeszli [online], lodz.wyborcza.pl, 30 października 2003 [dostęp 2023-06-13].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m Lidia Becela, Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny, Wyd. Interpress, 1989, ISBN 978-83-223-2491-2 [dostęp 2023-06-13] (pol.).
  4. ↑ Mirosław Urbaniak, 70 lat NOT w Łodzi, „Biuletyn Techniczno-Informacyjny OŁ SEP”, 3/2016 (74), wrzesień 2016, s. 17–20, ISSN 2082-7377.
  5. ↑ Konrad Frejdlich, Co robią dzisiaj łódzcy prominenci PRL, „Odgłosy” (15), bc.wbp.lodz.pl, 19 kwietnia 1992 [dostęp 2023-06-12].
  6. ↑ Krystyna Kondratiuk, Muzeum Historii Włókiennictwa w Łodzi, „Muzealnictwo” (11), Poznań 1963, s. 41.
  7. ↑ Wojciech Źródlak, Za fasadami łódzkich kamienic i domów [online], 15 lutego 2021.
  8. ↑ Cmentarz – strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2023-06-13].
  9. ↑ Pamiętna rocznica wyzwolenia. „Dziennik Łódzki”. Rok XXXI, Nr 15 (8119), s. 1, Sobota i niedziela, 18 i 19 stycznia 1975. Łódź.  Dziennik Łódzki. 1975-01-18/19 R. 31 nr 15 w Bibliotece Cyfrowej „Regionalia Ziemi Łódzkiej”.
  10. ↑ Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta Łodzi (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-09-25].
  11. ↑ Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OpenLEX [dostęp 2023-06-13] (pol.).
  12. ↑ Odznaki „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2023-06-13] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Fotografia Jerzego Jabłkiewicza na stronie Biblioteki Sejmowej.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Jabłkiewicz&oldid=71363361”