Jerzy Machnacz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Machnacz
Profesor nauk teologicznych
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1949
Wrocław

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Prezbiterat

1976

Jerzy Machnacz (ur. 10 stycznia 1949 we Wrocławiu[1]) – polski filozof i ksiądz katolicki, były salezjanin, przedstawiciel tomizmu fenomenologicznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1968 ukończył naukę w Lotniczych Zakładach Naukowych we Wrocławiu. W 1969 wstąpił do salezjanów[1]. W 1976 ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, tam w 1985 obronił pracę doktorską Problematyka ontycznej budowy człowieka w pismach Hedwig Conrad-Martius napisaną pod kierunkiem Mieczysława Majewskiego[1]. W 1999 uzyskał na wrocławskim Papieskim Wydziale Teologicznym stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Człowiek religijny w pismach filozoficznych Jadwigi Conrad-Martius i Edyty Stein[2], w 2014 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego[1].

W latach 2007-2017 był dyrektorem Studium Nauk Humanistycznych na Politechnice Wrocławskiej[1]. Na PWT we Wrocławiu kierował od 2013 Katedrą Historii Filozofii, od 2015 był dyrektorem Instytutu Filozofii Chrześcijańskiej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia 100-lecia KUL. Tom II, wyd. KUL, Lublin 2018, s. 1
  2. Ks. dr hab. Jerzy Machnacz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-09].