Jerzy Matlak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Matlak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1945
Łódź

Jerzy Matlak (ur. 21 czerwca 1945 w Łodzi) – polski trener siatkarski, 15-krotny zdobywca medali mistrzostw Polski z sześcioma klubami w latach 1973–2009, w tym pięciu tytułów mistrza Polski z ŁKS Łódź (1983) i PTPS Naftą Piła (1999–2002), 6-krotny zdobywca Pucharu Polski, selekcjoner reprezentacji Polski kobiet w latach 1984–1985 oraz od 17 stycznia 2009 do 28 czerwca 2011, brązowy medalista mistrzostw Europy (2009).

Przebieg kariery trenerskiej[edytuj | edytuj kod]

Lata Klub/Reprezentacja Osiągnięcie Trofeum Rok
1972–1974 Polonia Świdnica Mistrzostwo Polski brąz 1973
1975–1981
(od 01.1975)
(do 02.1981)
BKS Stal Bielsko-Biała Puchar Polski złoto 1979
1981–1983 ŁKS Łódź Puchar Polski złoto 1982
Mistrzostwo Polski złoto
srebro
1983
1982
1984–1985 Polska
1985–1986 ŁKS Łódź Puchar Polski złoto 1986
Mistrzostwo Polski srebro 1986
1986–1988
(od 03.1986)
Polonia Świdnica
1991–1993 ŁKS Łódź
1993–1995
(do 03.1995)
BKS Stal Bielsko-Biała Mistrzostwo Polski srebro 1994
1995–1997
(do 10.1997)
Dick Black Andrychów Puchar Polski złoto 1997
Mistrzostwo Polski srebro 1997
1997–1998
(od 11.1997)
Wisła Kraków
1998–2003 PTPS Piła Mistrzostwo Polski złoto 1999, 2000, 2001, 2002
Puchar Polski złoto 2000, 2002, 2003
2003–2005 KPSK Stal Mielec Mistrzostwo Polski brąz 2004
2005–2009 PTPS Piła Mistrzostwo Polski srebro
brąz
2006, 2007, 2008
2009
Puchar Polski złoto 2008
Superpuchar Polski złoto 2008
2009–2011 Polska Mistrzostwa Europy brąz 2009
2012
(do 07.12.2012)
Atom Trefl Sopot

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Był zawodnikiem AZS AWF Wrocław, grającego w II lidze, występował w jego barwach do 1971, był także trenerem. W 1972 został trenerem żeńskiej drużyny Polonii Świdnica i wywalczył z nią brązowy medal mistrzostw Polski w 1973 i czwarte miejsce w I lidze w 1974. Ze świdnickiego klubu odszedł przed sezonem 1974/1975. W styczniu 1975 został trenerem BKS Stali Bielsko-Biała, występującego wówczas w II lidze, a w 1976 wprowadził tę drużynę do I ligi. W kolejnych sezonach zajmował z bielskim klubem miejsca: 1976/1977 – 7 m., 1977/1978 – 5 m., 1978/1979 – 4 m., 1979/1980 – 5 m. W 1979 wywalczył także Puchar Polski. Ze swojej funkcji został zwolniony w lutym 1981, w trakcie II fazy ligi, tzw. finału B (ostatecznie zespół prowadzony przez Wiktora Kreboka zajął w tym finale drugie miejsce, a tym samym szóste miejsce w klasyfikacji końcowej). Od sezonu 1981/1982 prowadził drużynę ŁKS Łódź, zdobywając z nią kolejno wicemistrzostwo Polski w 1982 i mistrzostwo Polski w 1983. W 1981 był równocześnie asystentem Stanisława Poburki w reprezentacji Polski seniorek.

W 1984 został trenerem reprezentacji Polski seniorek. Poprowadził ją na zawodach Przyjaźń-84 (7 miejsce) oraz mistrzostwach Europy w 1985 (7 miejsce). Po mistrzostwach jego następcą na stanowisku trenera kadry został Jan Ryś. Jerzy Matlak powrócił natomiast na jeden sezon (1985/1986) do ŁKS i wywalczył z drużyną w 1986 wicemistrzostwo Polski i Puchar Polski. Pod koniec sezonu 1986/1987 podjął współpracę z Polonią Świdnica, a w sezonie 1987/1988 prowadził ten zespół w II lidze, zajmując drugie miejsce. W latach 1988–1991 pracował jako trener w Belgii.

W trakcie sezonu 1991/1992 był ponownie trenerem ŁKS Łódź i wprowadził ten zespół do I ligi. W sezonie 1992/1993 jego zespół zajął jednak w ekstraklasie ostatnie (ósme) miejsce. W sezonie 1993/1994 kolejny raz został trenerem BKS-u Stali Bielsko-Biała i wywalczył z nią wicemistrzostwo Polski. W sezonie 1994/1995 prowadził bielską drużynę do marca 1995, po I turnieju grupy finałowej. Drużyna prowadzona przez Elżbietę Ostojską wywalczyła ostatecznie wicemistrzostwo Polski.

W 1995 został trenerem drużyny Dick-Black Andrychów, z którą w 1996 awansował do I ligi, a w 1997 wywalczył wicemistrzostwo Polski. Odszedł z klubu na początku sezonu 1997/1998, w którym drużyna z Andrychowa zajęła ostatecznie drugie miejsce. W listopadzie 1997 został trenerem Wisły Kraków i zajął z nią w lidze 7-8 miejsce. Od 1998 był trenerem Nafta Piła. Z pilskim klubem wywalczył mistrzostwo Polski w 1999, 2000, 2001 i 2002 oraz Puchar Polski w 2000 i 2002, a w 2000 wprowadził go do turnieju finałowego Ligi Mistrzyń (4 miejsce). Niespodziewania został zwolniony po sezonie 2001/2002, ale ponownie powrócił na stanowisku w listopadzie 2002, zdobywając Puchar Polski w 2003 oraz piąte miejsce w lidze.

W latach 2003–2005 prowadził drużynę Stali Mielec i wywalczył z nią brązowy medal mistrzostw Polski w 2004 i siódme miejsce w lidze w 2005. Od 2005 ponownie był trenerem PTPS Piła i wywalczył ze swoim klubem wicemistrzostwo Polski w 2006, 2007 i 2008, brązowy medal mistrzostw Polski w 2009 oraz Puchar Polski w 2008.

17 stycznia 2009 został mianowany trenerem reprezentacji Polski seniorek. Razem ze swoim asystentem Piotrem Makowskim doprowadził ją do brązowego medalu mistrzostw Europy w 2009 i dziewiątego miejsca na mistrzostwach świata w 2010. Został odwołany z tej funkcji 28 czerwca 2011.

Od 1 czerwca 2012 roku do 7 grudnia 2012 był trenerem Atomu Trefla Sopot.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Albert Gaszyński: MKS Polonia Świdnica. 50 lat 1945–1995, Wyd. Arabuk, Świdnica, 1995
  • Krzysztof Mecner: 80 lat polskiej siatkówki, b.d. i m. w.
  • Aleksander Szendzielorz: Pod urokiem siatkówki czyli 31 sezonów siatkarek BKS Stal Bielsko-Biała w I lidze – Seria A, wyd. Bielsko Biała 2004
  • Mariusz Goss, Wojciech Filipiak, Bożena Lidia Szmel: 100 lat ŁKS. Dzieje klubu 1908–2008, wyd. GiA, Katowice 2008
  • Józef Witek, Wiesław Madej: 70 lat klubu sportowego Stal Mielec, wyd. Mielec 2009
  • Dobre, bo swoje! – sylwetka nowego trenera Jerzego Matlaka, www.sportowefakty.pl
  • Sylwetka Jerzego Matlaka na stronie reprezentacja.net. reprezentacja.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-28)].