Jerzy Mazurek (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Mazurek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1961
Kosowice

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia emigracji z ziem polskich, historia Brazylii, historia Polski XIX i XX w., literaturoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

8 czerwca 2006

Habilitacja

18 marca 2014

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” Komandor Orderu Rio Branco (Brazylia)

Jerzy Mazurek (ur. 13 listopada 1961 w Kosowicach) – polski historyk i literaturoznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się historią emigracji z ziem polskich do krajów Ameryki Łacińskiej i historią Polski XIX i XX wieku, a także historią regionalną.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 listopada 1961 roku we wsi Kosowice[1]. Syn Bolesława i Józefy z domu Skrzątek. Absolwent Liceum Zawodowego w Opatowie i XXVII Rocznego Studium Bibliotekarskiego w Jarocinie. Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, w 1988 roku otrzymał tytuł magistra bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, a w roku 1991 – magistra historii. Ponadto odbył studia podyplomowe w zakresie muzealnictwa i historii sztuki (Wydział Historyczny UW) oraz zarządzania (Wydział Zarządzania UW). Przez wiele lat pracował jako dziennikarz w czasopiśmie dla wsi – „Gromada – Rolnik Polski”. W latach 1995–1996 był redaktorem naczelnym „Gazety Rolniczej”. W 1994 roku był stypendystą The Marshall Fund w Waszyngtonie. W czerwcu 2006 roku obronił na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Szczecińskiego napisaną pod kierunkiem Andrzeja Furiera rozprawę doktorską na temat „Ruch ludowy wobec wychodźstwa chłopskiego do krajów Ameryki Łacińskiej (do 1939 roku)”. W 2014 roku na Wydziale Neofilologii UW uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie literaturoznawstwa na podstawie dorobku naukowego i rozprawy Piórem i czynem. Kazimierz Warchałowski (1872–1943) – pionier polskiego osadnictwa w Brazylii i Peru. W roku 1998 został wicedyrektorem w Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie, od 2003 roku jest wykładowcą (w latach 2010–2021 adiunktem) w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego[2][3]. W latach 2016–2020 był przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu, a od 2020 jest kierownikiem Zakładu Brazylianistyki. Od roku 2006 wydaje serię wydawniczą zatytułowaną „Biblioteka Iberyjska”. Ukazało się w niej ponad 200 książek, związanych z iberyjskim i iberoamerykańskim, a także portugalskojęzycznym obszarem kulturowym, a przede wszystkim z jego polskimi kontekstami[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje[3]:

  • Kraj a emigracja. Ruch ludowy wobec wychodźstwa chłopskiego do krajów Ameryki Łacińskiej (do 1939 roku) (Warszawa 2006)
  • „Józek, co robisz?” Zbrodnia na Żydach popełniona przez AK we wsi Kosowice,Zagłada Żydów. Studia i Materiały”, nr 7, 2011, s. 395–421 [wersja angielska: “Józek, what are you doing?” The Massacre of Jews Committed by the AK in the Village of Kosowice, “Holocaust Studies and Materials”, v. 3, s. 405-432]
  • „Barwy Białe” w drodze na pomoc walczącej Warszawie. Zbrodnie AK na Żydach, „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”, nr 7 (2011), s. 422–465 (współautor: Alina Skibińska) [wersja angielska: “Barwy Białe” on their Way to Aid Fighting Warsaw. The Crimes of the Home Army against the Jews, “Holocaust Studies and Materials”, v.3, s. 433–480]
  • Piórem i czynem. Kazimierz Warchałowski (1872–1943) – pionier polskiego osadnictwa w Brazylii i Peru (Warszawa 2013)
  • Ks. Henryk Roman Nowacki (1891-1968), odnowiciel chorału gregoriańskiego w Polsce, [w:] Historia. Memoria. Scriptum. Księga jubileuszowa z okazji osiemdziesięciolecia urodzin Profesora Edwarda Potkowskiego, pod red. Jacka Krochmala (Warszawa 2015), s. 448–452.
  • Czy nie lepiej śmiać się, niż płakać”. Życie i twórczość komediowa Mieczysława Fijałkowskiego z Kossowic, „Zeszyty Sandomierskie. Biuletyn Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego”, nr 42, (2016), s. 36–45
  • A Polônia e seus emigrados na América Latina (Goiânia 2016)
  • Rodzina ks. Kacpra Kotkowskiego z Czerwonej Góry w świetle nowych źródeł, „Zeszyty Sandomierskie. Biuletyn Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego”, nr 43 (2017), s. 21–31
  • Brazylia wobec niepodległości Polski w latach 1914–1918, „Niepodległość i Pamięć”, 2018, tom: XXV, z. 2 (62), s. 75–94.
  • Tadeusz Kalita „Spóźniony” melduje. Okupacja niemiecka i rzeczywistość PRL w donosach agenta UB/SB (2018, wyd. 2 poprawione i uzupełnione 2019)
  • The Transformation of the Polish Community in Brazil and its Role in Polish-Brazilian Relations, [w:] Brazil-Poland. Focus on Migration (Rio de Janeiro-Warszawa 2019), s. 176–196
  • (red.) Polska i Brazylia, daleko, lecz blisko. Tom studiów z okazji 100. rocznicy nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską i Brazylią oraz 90. rocznicy powstania Towarzystwa Polsko-Brazylijskiego, (Warszawa 2020)
  • (red.) Stanisław Makulski, Księga żywota mego. Kartki z życiorysu nauczyciela wiejskiego, (Warszawa 2020)
  • biogramy w Polskim Słowniku Biograficznym: Mieczysław Róg-Świostek (2017), Stanisław August Thugutt (2021)
  • Polskie projekty osadniczo-kolonizacyjne w Brazylii i portugalskich koloniach w Afryce, [w:] Bohdan Łyp, Marzenia o ziemi pod równikiem. Wspomnienia Franciszka Łypa (1888-1971), Warszawa 2021, s. 181–238
  • Polacy dla Brazylii/Poloneses para o Brasil, Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2022 [współautor: Marek Makowski].
  • (red.) 200 lat obecności polskiej w Argentynie. Tom studiów z okazji 100. rocznicy nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską i Argentyną, Warszawa, 2022.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, Kraków 2010, s. 644–645.
  2. dr hab. Jerzy Mazurek [online], Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykanskich UW [dostęp 2020-08-30] (pol.).
  3. a b Dr hab. Jerzy Mazurek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-08-30].
  4. Biblioteka Iberyjska, [w:] Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego [online], iberystyka.uw [dostęp 2020-08-30].
  5. Michał Wójtowicz, Uroczyste wręczenie dr. hab. Jerzemu Mazurkowi jednego z najwyższych orderów państwowych Brazylii – Orderu Rio Branko [online], Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego [dostęp 2020-08-30].
  6. Decreto de 18 de Abril de 2018. [w:] Diário Oficial da União: 19/04/2018. Edição: 75. Seção: 1. Página: 3 [on-line]. www.in.gov.br. [dostęp 2020-08-31]. (port.).