Jerzy Onuch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Onuch
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1954
Lublin

Dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie
Okres

od 2005
do 2010

Poprzednik

Piotr Kozakiewicz

Następca

Jarosław Godun

Dyrektor Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku
Okres

od 2010
do 2014

Poprzednik

Monika Fabijańska

Następca

Agata Grenda

Jerzy „Jura” Onuch (ur. 28 czerwca 1954 w Lublinie) – polski kurator i dyplomata; dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie (2005–2010) i Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku (2010–2014).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Onuch ukończył szkołę plastyczną w Lublinie (1974) oraz malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1979)[1]. Pierwsze wystawy prezentował w 1976[2]. W 1979 został dyrektorem i kuratorem afiliowanej przy ASP Pracowni Dziekanka, gdzie m.in. z Januszem Bałdygą i Łukaszem Szajną zrealizował przeszło 70 wystaw i wydarzeń, głównie programów eksperymentalnych[3]. Onuch był w tym czasie zapraszany także za granicę. W 1987 wyjechał najpierw do Stanów Zjednoczonych, a po roku osiadł w Toronto w Kanadzie. Kontynuował tam karierę artystyczną. W połowie lat 90. wrócił do Polski. W 1993 był kuratorem pierwszej dużej wystawy ukraińskiej sztuki współczesnej w Polsce – „Stepy Europy” w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie[4]. Od 1997 do 2004 Onuch był dyrektorem Centrum Sztuki Współczesnej przy Uniwersytecie Narodowym „Akademia Kijowsko-Mohylańska” prowadzonej pod patronatem Fundacji Sorosa. W tym czasie w Centrum wystawiano prace m.in. Andy'ego Warhola, Josepha Beuysa, Nam June Paika, Ilji Kabakowa, Josepha Kosutha, Leona Tarasewicza, Olega Kulika. Pomagał także młodym artystom pokolenia pomarańczowej rewolucji[1]. W 2003 magazyn Korrespondent określił Onucha jako jednego z 10 najbardziej wpływowych cudzoziemców na Ukrainie. W 2005 Onuch związał się z Polską dyplomacją, kierując jako dyrektor do 2010 Instytutem Polskim w Kijowie, zaś w latach 2010–2014 Instytutem Kultury Polskiej w Nowym Jorku[2]. W 2014 był kandydatem na dyrektora Muzeum Lubelskiego w Lublinie[5].

Żonaty. Ojciec córki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zespół Szkół Plastycznych w Lublinie | Absolwenci Lubelskiej Szkoły Plastycznej [online], liceumplastyczne.lublin.pl [dostęp 2020-10-19].
  2. a b BAŁDYGA - ONUCH - SZAJNA - Archiwum Polskiego Performansu - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 2020-10-19].
  3. Pracownia Dziekanka (Bałdyga - Onuch - Szajna) [online], csw.art.pl, 9 lutego 2012 [dostęp 2020-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-09].
  4. Contemporary art from Ukraine exhibited in Poland, „The Ukrainian Weekly”, 10 października 1993 [dostęp 2020-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-09] (ang.).
  5. Małgorzata Domagała, Z Nowego Jorku na lubelski Zamek. Kto szefem muzeum? [online], lublin.wyborcza.pl, 31 października 2014 [dostęp 2020-10-19].