Jerzy Wachowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Wachowski
ps. Jurek
Ilustracja
Jerzy Wachowski w Hrubieszowie (1955)
Data i miejsce urodzenia

16 września 1932
Hrubieszów

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 2004
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik

Teren byłego obozu. Pomnik "Jaworzniaków" Związku Młodocianych Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego (lat 1944–1956).

Jerzy Wachowski (ur. 16 września 1932 w Hrubieszowie, zm. 23 grudnia 2004 w Warszawie) – polski prawnik, więzień polityczny okresu stalinizmu, Jaworzniak.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Założyciel i dowódca młodzieżowej organizacji „Polska Młodzież Walcząca", działającej w latach 1948–1950 w Hrubieszowie. Aresztowany w 1950 roku i osadzony podczas śledztwa na Zamku w Lublinie. Skazany na 8 lat więzienia. Po wyjściu z więzienia skierowany w ramach poboru wojskowego do pracy w kopalni[1].

W latach 1992–1993 członek założyciel, a następnie członek pierwszego zarządu Związku Jaworzniaków (Krajowy Związek Młodocianych Więźniów Politycznych lat 1944–1956 Jaworzniacy)[2].

Jerzy Wachowski jest autorem motta Jaworzniaków umieszczonego na wielu pomnikach pamięci młodocianych więźniów okresu stalinizmu w Polsce, w tym także na pomniku przed więzieniem w Jaworznie: Wolność można odzyskać, młodości nigdy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jaworzniacy: opór młodzieży przeciwko sowietyzacji Polski. Warszawa: ”Jaworzniacy” Związek Młodocianych Więźniów Politycznych lat 1944-1956, 2011, s. 34-35. ISBN 978-83-63139-02-5.
  2. Odeszli na Wieczną Wartę. jaworzniacy.pl. [dostęp 2017-02-22].
  3. Henryk Pająk: Konspiracja młodzieży szkolnej 1945 – 1956. Lublin: Retro, 2004, s. 104-106. ISBN 83-900701-2-X.