Jerzy Wyrwał
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: fizyka budowli, termomechanika | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Jerzy Wyrwał (ur. 4 listopada 1949 r. w Opolu) – polski inżynier budownictwa, specjalizujący się w fizyce budowli i termomechanice; nauczyciel akademicki związany z Politechniką Opolską.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Opolu, gdzie ukończył szkołę podstawową i średnią. Po pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym podjął studia na kierunku budownictwo na Wydziale Budownictwa Lądowego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu, które ukończył w 1973 roku, uzyskując z wyróżnieniem dyplom inżyniera budownictwa lądowego w zakresie budownictwa miejskiego i przemysłowego. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Opolskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego nr 1 na budowie Zakładów Koksowniczych w Zdzieszowicach. Początkowo pracował jako inżynier budowy na obiekcie elektrociepłowni, a następnie jako zastępca kierownika budowy na obiektach baterii koksowniczych. W czasie praktyki zawodowej kierował budową wielu skomplikowanych obiektów budownictwa przemysłowego, a także uzyskał uprawnienia w zakresie nadzorowania i kierowania robotami budowlanymi. Jednocześnie podjął studia wieczorowe w Instytucie Inżynierii Lądowej WSI w Opolu, gdzie w 1976 r. uzyskał z wyróżnieniem dyplom magistra inżyniera budownictwa lądowego w zakresie budownictwa ogólnego i przemysłowego. Za dyplom ten otrzymał nagrodę Ministra Budownictwa pierwszego stopnia[1].
W 1977 roku związał się zawodowo ze swoją macierzysta uczelnią, zatrudniając się w Instytucie Inżynierii Lądowej WSI w Opolu na stanowisku starszego asystenta. W 1981 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej. Po doktoracie pracował na stanowisku adiunkta i zajmował się problemami związanymi z zawilgoceniem materiałów i przegród budowlanych. Zwieńczeniem tej działalności było uzyskanie na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej w 1990 roku stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budownictwa na podstawie rozprawy pt. Ruch wilgoci w porowatych materiałach i przegrodach budowlanych[2]. Za swoją pracę habilitacyjną otrzymał w 1991 roku nagrodę Wydziału IV Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk. Niedługo potem otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego[1]. W 2005 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych[3], a zaraz potem objął profesurę zwyczajną na Politechnice Opolskiej (do 1996 roku pod nazwą WSI w Opolu)[4].
Na Politechnice Opolskiej pełnił wiele ważnych funkcji organizacyjnych. W latach 1996-1999 był dziekanem Wydziału Budownictwa[1]. Poza tym zasiadał w Senacie tej uczelni. Obecnie kieruje Katedrą Fizyki Materiałów PO[5]. Ponadto wykładał także w Instytucie Architektury Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie[4].
Jest żonaty i ma syna, urodzonego w 1979 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wiadomości Uczelniane nr 54, wrzesień 1996, s. 5.
- ↑ Ruch wilgoci w porowatych materiałach i przegrodach budowlanych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-04-15].
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1169
- ↑ a b Prof. Jerzy Wyrwał, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-16].
- ↑ Informacja na stronie Politechniki Opolskiej. po.opole.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-14)]. [on-line] [dostęp: 12.04.2012]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiadomości Uczelniane nr 54, wrzesień 1996.. po.opole.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-29)].
- Prof. dr hab. inż. Jerzy Wyrwał, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-16].