Jezioro Rejowickie
53°51′21″N 15°14′16″E/53,855833 15,237778
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
21,9 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
163,8 – 220 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Objętość |
4,6 mln m³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora |
przepływowe |
Położenie na mapie gminy Gryfice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gryfickiego  | |
| 53°51′21″N 15°14′16″E/53,855833 15,237778
| |
Jezioro Rejowickie (także Rejowice, Rejowiec, Rejowicki Zbiornik Wodny, Jezioro Zaporowe, Zapora Lubińska[1]) – jezioro retencyjne na rzece Redze, na Równinie Gryfickiej, w woj. zachodniopomorskim, w gminie Gryfice i gminie Płoty. Powierzchnia zwierciadła wody wynosi według różnych źródeł od 163,8 ha[2] do 220 ha. Szerokość zbiornika waha się od 250 m do 350 m[3]. Powierzchnia zbiornika przy maksymalnym piętrzeniu może wynosić do 2,0 km²[4].
Jezioro jest sztucznie utworzonym zbiornikiem, który powstał w 1926 roku przez spiętrzenie wód Regi w celu wykorzystania ich w Małej Elektrowni Wodnej "Rejowice" (ZEW Płoty) a także wyrównywania odpływów z Jeziora Lisowskiego. Moc elektrowni Rejowice wynosi 1,7 MW, a pracują w niej turbiny Francisa. Średnia produkcja roczna elektrowni wynosi 5 060 MWh[5].
Jezioro znajduje się w dolinie rzecznej pomiędzy pasami wzniesień, z których najwyższa jest Kocierz (57,6 m n.p.m.) na wschodnim brzegu oraz Wiatrogóra (49,2 m n.p.m.) przy zachodnim brzegu.
Pojemność całkowita zbiornika wynosi 4,6 mln m³, a wysokość piętrzenia wody wynosi 7,3 m[4]. Pojemność użytkowa określa się jako 1,2 mln m³. Zasięg cofki na skutek piętrzenia wody wynosi ok. 15 km w górę rzeki[3]
Według danych regionalnego zarządu gospodarki wodnej dominującymi gatunkami ryb w wodach Jeziora Rejowickiego są: płoć, okoń pospolity, szczupak pospolity. Pozostałymi gatunkami ryb występujących w jeziorze są: jaź, leszcz, karaś złocisty, ukleja, węgorz europejski, amur, karp, lin, krąp, sum pospolity, sandacz pospolity[2].
Gospodarzem zbiornika jest SP/ZZMiUW Szczecin[6].
Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie określa jezioro jako sztuczny zbiornik wodny Rejowice[2]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych określiła akwen jako jezioro[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tadeusz Białecki: Słownik nazw fizjograficznych Pomorza Zachodniego. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2001, s. 375. ISBN 83-7241-201-4. (pol.).
- ↑ a b c Wykaz wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, s. 7.
- ↑ a b 6.8.11. Jeziora. W: Program Ochrony Środowiska Gminy Gryfice. Urząd Miejski w Gryficach, 2005, s. 65. [dostęp 2009-09-18].
- ↑ a b Milena Bancarzewska i inni, Ochrona środowiska 2013, Halina Sztrantowicz, Dariusz Bochenek, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, Departament Badań Regionalnych i Środowiska, 4 grudnia 2013, s. 105, ISSN 0867-3217 (pol. • ang.). Za: dane Ministerstwa Środowiska oraz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
- ↑ Oddział Płoty > Rejowice. Elektrownie Wodne sp. z o.o.. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-19)]. (pol.).
- ↑ Źródło: Zachodniopomorski Zarząd Melioracji w Szczecinie
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 292, ISBN 83-239-9607-5.