Jezioro Starokiejkuckie
53°37′42″N 21°04′16″E/53,628333 21,071111| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
147,7 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
30,0-34 ha |
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
3795,6 tys. m³ |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Szczytno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego  | |
| 53°37′42″N 21°04′16″E/53,628333 21,071111
| |
Jezioro Starokiejkuckie – jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Szczytno.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Jezioro jest hydrologicznie otwarte; w północno-wschodniej części wpływa rzeczka z jeziora Łęczek; na południu wypływa rzeczka do jeziora Wałpusz
Jezioro owalne, niewielkie, ale bardzo głębokie. Typ sielawowy (jedno z najmniejszych jezior sielawowych). Leży między jeziorami Łęczek i Wałpusz łączy je hydrologicznie. Na rzeczce płynącej do Wałpusza pozostałości starego młyna. Brzegi wysokie i pagórkowate, miejscami wręcz strome. Jezioro w całości otacza zabudowa wsi Stare Kiejkuty, lasy i tereny Jednostki Wojskowej nr 2669. Z powodu bliskości jednostki wojskowej w dużej części terenu otaczającego obowiązuje zakaz wstępu.
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 30,0 ha[1] do 33,1 ha[2] do 34 ha[potrzebny przypis]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 147,7 m n.p.m.[2] Średnia głębokość jeziora wynosi 11,5 m[2], natomiast głębokość maksymalna 30,2 m[2].
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Starokiejkuckie[3]. W różnych publikacjach pojawiają się nazwy Stare Kiejkuty[potrzebny przypis] lub Kiejkutek[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 393. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 393. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 324, ISBN 83-239-9607-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jezioro Starokiejkuckie w informatorze turystyczno-przyrodniczym www.jezioro.com.pl. jezioro.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-27)].