Jing Hao
Jing Hao (chiń. 荆浩; pinyin Jing Hao; Wade-Giles Ching Hao; ur. ok. 870, zm. ok. 930[1]), znany też pod imionami Haoran (浩然) i Hongguzi (洪谷子)[2] – chiński malarz tworzący w epoce Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw.
W okresie walk wewnętrznych u schyłku dynastii Tang osiadł w górach Taihang Shan, gdzie wiódł samotnicze życie, poświęcając się malarstwu[2][3]. Tworzył monumentalne monochromatyczne pejzaże[2]. Pozostawił po sobie traktat Zapiski o sztuce pędzla (Bifaji)[4], w którym przedstawił swoje poglądy na temat sztuki malarskiej[2][3].
Zachowały się tylko dwa jego obrazy[3]: Góra Kuanglu, znajdujący się w zbiorach Narodowego Muzeum Pałacowego w Tajpej, oraz odkryty w latach 30. XX wieku w grobowcu w prowincji Shanxi Podróżni w ośnieżonych górach, obecnie w zbiorach Nelson-Atkins Museum of Art w Kansas City[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adina Zemanek: Estetyka chińska. Antologia. Kraków: TAiWPN Universitas, 2007, s. 365. ISBN 97883-242-0808-1.
- ↑ a b c d e Jing Hao, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-05-23].
- ↑ a b c Jing Hao, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-05-23] (ang.).
- ↑ Jing Hao: Zapiski o sztuce pędzla. W: Adina Zemanek: Estetyka chińska. Antologia. Kraków: TAiWPN Universitas, 2007, s. 179-184. ISBN 97883-242-0808-1.