Joachim Herz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Joachim Herz (ur. 15 czerwca 1924 w Dreźnie[1][2], zm. 18 października 2010 w Lipsku[3]) – niemiecki reżyser operowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1945–1949 uczył się gry na fortepianie i klarnecie oraz teorii muzyki w Hochschule für Musik w Dreźnie, następnie w latach 1949–1951 studiował muzykologię na Uniwersytecie Berlińskim[1]. Jeszcze w czasie studiów został asystentem swojego profesora Heinza Arnolda[2]. W latach 1951–1953 pracował w operze drezdeńskiej, następnie zatrudniony był w berlińskiej Komische Oper (1953–1956) i w operze w Kolonii (1956–1957)[1]. W 1957 roku otrzymał posadę kierownika artystycznego w operze w Lipsku, od 1959 do 1976 roku pełnił funkcję jej dyrektora[1][2]. Wystawił Śpiewaków norymberskich na inaugurację nowego gmachu opery w 1960 roku, a w latach 1973–1976 zrealizował tam kompletny cykl Pierścień Nibelunga[1]. Od 1976 do 1980 pełnił funkcję intendenta Komische Oper w Berlinie[1]. W latach 1981–1991 był dyrektorem opery w Dreźnie[1]. W 1985 roku wystawił Wolnego strzelca Carla Marii von Webera na uroczystości oddania do użytku odbudowanego ze zniszczeń wojennych budynku drezdeńskiej Semperoper[1].
Opublikował prace Musiktheater: Beiträge zur Methodik und zu Inszenierungskonzeptionen (wspólnie z Walterem Felsensteinem, Lipsk 1970), Joachim Herz über Musiktheater (Berlin 1974), Und Figaro lässt sich scheiden: Oper als Idee und Interpretation (Monachium 1985), Joachim Herz: Theater, Kunst des erfüllten Augenblicks: Briefe, Vorträge, Notate, Gesprache, Essays (Berlin 1989)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1550. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 398–399. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ Manuel Brug: Der Regisseur als Chirurg. 2010-10-20. [dostęp 2023-05-08]. (niem.).