Johann Schobert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Schobert
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

około 1730
Śląsk (?)

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 1767
Paryż

Instrumenty

klawesyn

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, klawesynista

Johann Schobert (ur. około 1730 przypuszczalnie na Śląsku, zm. 28 sierpnia 1767 w Paryżu[1]) – niemiecki kompozytor i klawesynista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nie ma żadnych informacji na temat jego pochodzenia i młodości, niepewna jest także data urodzenia[2]. Friedrich Melchior von Grimm wywodził jego pochodzenie ze Śląska, Christian Friedrich Daniel Schubart uważał go za swojego krewnego z Norymbergi, jego korzeni szukano także w Strasburgu[1]. Hugo Riemann wiązał go natomiast z kręgiem szkoły mannheimskiej[1]. Około 1760 roku wyjechał do Paryża, gdzie pozostawał w służbie na dworze Ludwika Franciszka Burbona-Conti[1][3]. Zyskał sobie renomę jako klawesynista-wirtuoz[1][2]. W 1764 roku poznał goszczącą w Paryżu rodzinę Mozartów, słuchał gry młodego Wolfganga Amadeusa i wywarł duży wpływ na jego późniejszą twórczość[1]. Zmarł wraz z rodziną, sługą i czwórką przyjaciół po zjedzeniu trujących grzybów[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Należał do grupy niemieckich wirtuozów działających w Paryżu w 2. połowie XVIII wieku, wprowadzając na grunt francuski wczesnoklasyczny typ sonaty na instrument klawiszowy z towarzyszeniem instrumentów[1]. Sonaty Schoberta mają budowę 3-, rzadziej 2- lub 4-częściową[1]. Klawesyn z instrumentu akompaniującego wysuwa się w nich na pierwszy plan, w konsekwencji czego w jego partii wyeliminowana zostaje improwizacja[1]. Skomponował operę komiczną Le garde-chasse et la braconnier (wyst. Paryż 1765), 6 symfonii, 21 sonat skrzypcowych, 7 sonat triowych, 5 koncertów klawesynowych, 3 kwartety oraz szereg sonat klawesynowych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 118–119. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. a b c d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 509–510. ISBN 978-0-8108-7183-0.
  3. Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3200. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]