Jolla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jolla Oy
Logo
Państwo

 Finlandia

Siedziba

Helsinki

Data założenia

14 października 2011

Prezes

Sami Pienimäki[1]

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

200 mln EUR (dla Sailfish Alliance)

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jolla Oy — fińskie przedsiębiorstwo założone przez byłych pracowników Nokii rozwijające system operacyjny Sailfish OS, oparty na systemie MeeGo telefonu Nokia N9.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Firma powstała w 11 października 2011[2] z inicjatywy byłych pracowników Nokii. Jeden z nich, Jussi Hurmola był wówczas dyrektorem programu MeeGo i pracownikiem Nokii z 12-letnim stażem i doświadczeniem. Nie mógł się pogodzić z negatywnym nastawieniem zarządu Nokii do MeeGo, które postrzegał jako szansę na stworzeniu dochodowego biznesu. W ramach pakietu zwolnień grupowych koncern stworzył program pomostowy (ang. Bridge program) dla odchodzących pracowników, który miał pomóc im w wykorzystaniu posiadanych kompetencji i umiejętności do zarabiania pieniędzy. W jego ramach zwalniany pracownik otrzymywał pożyczkę w wysokości 25 000 euro. To wsparcie przyczyniło się do powstania Jolla Oy jako startupu działającego w ramach uniwersyteckiego inkubatora przedsiębiorczości.

Jolla deklarowała wówczas, że jest niezależnym przedsiębiorstwem i posiada wieloletni plan rozwoju swego biznesu. Miało to wówczas zaprzeczyć spekulacjom, że była tzw. „planem B” Nokii na wypadek ostatecznego niepowodzenia eksperymentu z Windows i partnerstwa z Microsoftem.

21 listopada 2012 Jolla zaprezentowała system operacyjny Sailfish OS podczas prezentacji start-upów Slush w Helsinkach. Uruchomiono także stronę internetową jolla.com, gdzie transmitowano na żywo prezentację firmy.

Początkowo wraz z systemem rozwijane były także przeznaczone dlań urządzenia, począwszy od 2013 sprzedawano Jolla Phone (architektura ARM) z wersją 1.0 Sailfish OS, potem Jolla Tablet (architektura AMD64) z 2015 roku[3], skończywszy na telefonie Jolla C, który stanowił bazę dla wersji 2.0 systemu oraz koncepcyjnym zegarku elektronicznym Jolla Watch[4]. Jednak wobec zawirowań biznesowych, Jolla wydzieliła jako osobną firmę dział sprzętowy i dalszy rozwój oprogramowania odbywa się bez własnej platformy sprzętowej[5].

W 2015 roku rosyjskie ministerstwo komunikacji ogłosiło, że Sailfish OS będzie bazą dla krajowego systemu dla urządzeń przenośnych, Aurora OS wykorzystywanego m.in. przez rosyjską pocztę oraz Rostelecom[6].

Większość urządzeń, dla których Jolla wydaje oprogramowanie powstaje w ramach relacji B2G (jak w przypadku rosyjskiego Aurora OS) lub B2B, zamawianych przez inne firmy (np. indyjski Intex Technologies, rosyjski INOI[6]).

Firma sprzedaje także użytkownikom końcowym licencje na Sailfish X, to jest wersję systemu pracującą na wybranych urządzeniach firmy Sony oraz Gemini PDA[7]. Z racji, że producent bazuje na wolnym oprogramowaniu, powstaje szereg adaptacji systemu tworzonych przez programistów ochotników na ogólnodostępne urządzenia Android dzięki bibliotece libhybris[8].

W połowie 2021 Jolla ogłosiła swoje pierwsze od założenia zyski oraz wejście na rynek systemów montowanych w samochodach[1].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa firmy oznacza po fińsku małą żaglówkę i jest nawiązaniem do szalupy ratunkowej oraz tzw. burning platform memo wydanego przez pochodzącego z Microsoftu prezesa Nokii, Stephena Elopa, który w ten sposób oznajmił swoje zamiary porzucenia platform rozwijanych Nokię, tj. Symbiana, MeeGo i innych[9].

Produkty[edytuj | edytuj kod]

Produkty z Sailfish OS tworzone są w oparciu o jądro Linux, rdzeń z merproject.org (ang. core distribution), interfejs użytkownika rozwijany na bazie Qt i QML.

Jolla 1[edytuj | edytuj kod]

20 maja 2013 Jolla zaprezentowała szczegóły i konstrukcję pierwszego urządzenia:

  • stylizacja wyglądu Jolla design
  • wyświetlacz 4,5" Estrade IPS qHD (960 × 540) z Gorilla 2 Glass
  • procesor Qualcomm Dual Core 1,4 GHz
  • 1 GB RAM
  • GSM/3G/4G LTE
  • 16 GB pamięci flash
  • port microSD
  • kamera AF 8 Mpix z diodą LED (przednia kamera – 2 Mpix)
  • bateria wymieniana przez użytkownika (2100 mAh, 3,8 V, 7,98 Wh)
  • oparty na gestach system Sailfish OS 1.x, co pozwalało na stworzenie urządzenia z bezprzyciskowym ekranem
  • opcjonalna warstwa zgodności z oprogramowaniem dla systemu Android, pozwalająca uruchamiać aplikacje dla tego systemu
  • złącze microUSB 2.0 HS
  • złącze mini Jack 3,5
  • NFC, Bluetooth 4.0 EDR HS, WLAN802.11 b/g/n 2,4 GHz
  • AGPS oraz GLONASS
  • cena: 512 USD lub 399 EUR[10]

Sprzętową innowacją urządzenia był koncept tzw. smart covers (zwany także jako the other half), tj. zdejmowalnej tylnej obudowy z programowalnym interfejsem, na bazie którego inne firmy i programiści mogli tworzyć własne sprzętowe rozszerzenia telefonu[11][12]. Na jego bazie powstały m.in. takie rozwiązania jak: doczepiana i wysuwalna pełna klawiatura[13], obudowa z funkcjonalnością bezprzewodowego ładowania indukcyjnego, z dodatkową baterią czy ładująca baterię z wbudowanego ogniwa słonecznego[14].

Urządzenie było wspierane przez producenta przez 7 lat do jesieni 2020 roku, gdy ogłoszono odejście od 32-bitowej architektury ARM[15].

Jolla Tablet[edytuj | edytuj kod]

W 2015 sukcesem zakończyła się kampania crowd fundingu przedsięwzięcia w ramach, którego powstał tablet w architekturze AMD64 oraz nowa dopasowana do niego wersja systemu Sailfish OS 2.0. Jednak przeciągający się projekt okazał się porażką biznesową[3].

Jolla C[edytuj | edytuj kod]

W ramach współpracy z indyjskim Intex Technologies na bazie telefonu sprzedawanego w Indiach powstał rozprowadzany przez Jollę poza tym krajem telefon Jolla C[4].

Sailfish X[edytuj | edytuj kod]

To sprzedawana od 2017 przez Internet wersja Sailfish OS dopasowana do smartfonów firmy Sony (najpierw Xperia X, następnie Xperia XA2, Xperia 10 i nowszych) oraz palmtopu Gemini PDA[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Jolla hits profitability ahead of turning 10, eyes growth beyond mobile – TechCrunch. TechCrunch. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
  2. ↑ Happy Birthday Jolla! | Jolla Blog. Jolla Blog, 2021-10-14. [dostęp 2021-10-16]. (ang.).
  3. ↑ a b Sailfish OS tablet is GO: Fans stuff cash into Jolla's cap in hand. [dostęp 2021-05-13]. (ang.).
  4. ↑ a b Jolla at MWC 2017: wrap up | Jolla Blog. Jolla Blog. [dostęp 2021-04-17]. (ang.).
  5. ↑ Jolla cuts hardware biz loose to concentrate on Sailfish licensing. [dostęp 2021-05-13]. (ang.).
  6. ↑ a b Cases - Sailfish OS. Sailfish OS. [dostęp 2021-04-17]. (ang.).
  7. ↑ a b Sailfish X - the downloadable Sailfish OS. Jolla. [dostęp 2021-04-17]. (ang.).
  8. ↑ Adaptations/libhybris - Mer Wiki. [dostęp 2021-04-17]. (ang.).
  9. ↑ Stephen Elop: Full text: Nokia CEO Stephen Elop's 'burning platforms' memo. The Sydney Morning Herald, 2015-06-18. [dostęp 2021-11-16]. (ang.).
  10. ↑ Daniel P.: Jolla outs The Other Half: first Sailfish OS phone sports snap-on design and Android apps. Phone Arena. [dostęp 2021-09-25]. Cytat: $512 (EUR 399) (ang.).
  11. ↑ The Other Half FAQ - Jolla. Jolla. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
  12. ↑ What is The Other Half?. Jolla Service and Support. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
  13. ↑ TOHKBD — The Other Half Keyboard for your Jolla. Kickstarter. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
  14. ↑ Solar Other Half - Does it charge your Jolla. [dostęp 2021-09-25].
  15. ↑ The Original Jolla Phone turns 7 today | Jolla Blog. Jolla Blog, 2020-11-26. [dostęp 2021-09-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jolla&oldid=72129408”