José Galofré y Coma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Galofré y Coma
Ilustracja
Izabela II
Data i miejsce urodzenia

1819
Barcelona, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

1867
Barcelona, Hiszpania

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo, portret

José Galofré y Coma (kat. Josep Galofré i Coma) – hiszpański malarz i ilustrator pochodzący z Katalonii. Specjalizował się w malarstwie historycznym oraz portrecie. Był wujem malarza Baldomero Galofré.

Studiował na Królewskiej Katalońskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Jerzego w Barcelonie. Otrzymał stypendium na studia w Rzymie, gdzie zdobył sławę gdy papież Pius IX zamówił u niego portret, w 1847. Po tym wyróżnieniu również król Sardynii oraz car Rosji zamówili u niego swoje portrety[1].

W 1850 r. wrócił do Barcelony. Brał udział w wielu edycjach Krajowej Wystawy Sztuk Pięknych oraz wystawach w Paryżu.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Episodio de la toma de Granada
  • Zoraida perfumándose el baño de la ribera del Genil
  • Desposorios del príncipe Adalberto de Baviera
  • Retrato de Isabel II
  • Retrato de Juan Navarro Palencia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Esteban Casado Alcalde: Pintores de la Academia de Roma. La primera promoción. Barcelona: Lunwerg Editores, 1990, s. 83-89. ISBN 84-7782-088-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975, s. 266-267. ISBN 12-746-9165-6.
  • Enrique Arias Anglés: «Ensayo biográfico de José Galofre y Coma, pintor y escritor», Actas del II Congreso Español de Historia del Arte. Valladolid: ceha, 1978, s. 189-205.