Josef Bischoff
| |
 podpułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 lipca 1872 |
|---|---|
| Data śmierci |
12 grudnia 1948 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Josef Bischoff (ur. 14 lipca 1872 w Lagenbruck, zm. 12 grudnia 1948) – niemiecki oficer, dowódca Freikorpsu w czasie łotewskiej wojny o niepodległość[1].
Studiował na Uniwersytecie Wrocławskim. Służył w Schutztruppe w Niemieckiej Afryce Południowo-Zachodniej w czasie kampanii przeciwko ludom Herero i Namaqua. W czasie I wojny światowej walczył m.in. w Turcji. Podczas łotewskiej wojny o niepodległość był dowódcą Żelaznej Dywizji - jednostki zrzeszającej walczących przeciwko siłom bolszewickim Niemców bałtyckich i żołnierzy niemieckich (głównie z dawnej 8 Armii), której liczebność wynosiła około 16 tysięcy żołnierzy[2]. Jednostka weszła w skład Zachodniej Armii Ochotniczej. W 1939 roku awansowany na podpułkownika[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 8. Russia/Latvia (1905-1920) [online], uca.edu [dostęp 2024-05-13] (ang.).
- ↑ Robert Gewarth, Pokonani. Dlaczego pierwsza wojna światowa się nie zakończyła (1917-1923), Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, s. 94.
- ↑ Kurzbiographien der Personen in den "Akten der Reichskanzlei, Weimarer Republik" [online], www.bundesarchiv.de [dostęp 2024-05-13] (niem.).