Jules Jamin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jules Celestin Jamin
Interferometr Jamina

Jules Celestin Jamin ur. 31 maja 1818 w Termes (Ardeny), zm. 12 lutego 1886 w Paryżu – francuski fizyk, wieloletni profesor École Polytechnique. Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na Wieży Eiffla[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem koledżu w Reims. W 1838 otrzymał nagrodę honorową w konkursie naukowym i w tym samym roku został przyjęty do École normale supérieure gdzie uzyskał stopień naukowy z matematyki, fizyki i nauk przyrodniczych. W 1841 objął katedrę w koledżu w Caen, gdzie rozpoczął badania nad odbiciem światła na powierzchni metali, za który otrzymał w 1847 tytuł doktora[2]. W 1852 został mianowany profesorem fizyki na École Polytechnique, którą to funkcję sprawował do r. 1881. W 1868 został członkiem Francuskiej Akademii Nauk.

Jego prace naukowe dotyczyły optyki, magnetyzmu, elektryczności, wilgotności powietrza i zjawiska kapilarnego. Odkrył zjawisko eliptycznej polaryzacji światła przy odbiciu od szkła potwierdzając przewidywania Cauchy'ego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Names of the 72 Scientists Listed on the Borders of Each of the Four Sides of the Eiffel Tower. toureiffel.paris. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
  2. Popular Science Monthly. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).