Julian Popow

Julijan Popow
Юлиан Попов
Data i miejsce urodzenia	21 września 1959 ; Sofia
Zawód, zajęcie	dziennikarz, pisarz, tłumacz konsultant
Alma Mater	Uniwersytet Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy
Stanowisko	minister ochrony środowiska i zasobów wodnych (2013, 2023–2024)

Julijan Georgiew Popow, bułg. Юлиан Георгиев Попов (ur. 21 września 1959 w Sofii) – bułgarski dziennikarz, pisarz, tłumacz i konsultant, w 2013 oraz w latach 2023–2024 minister ochrony środowiska i zasobów wodnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył filologię bułgarską na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. Pracował jako dziennikarz i recenzent w bułgarskich gazetach, w latach 1985–1990 zatrudniony w redakcji magazynu „Fakeł”. W tym okresie przełożył na bułgarski dzieła Daniiła Charmsa i Dmitrija Prigowa, był edytorem kolekcji dzieł Władimira Wysockiego. Prowadził galerię artystyczną we własnym mieszkaniu. Po 1989 był też dyrektorem muzeum im. Angeła Karalijczewa i dyrektorem wykonawczym Nowego Uniwersytetu Bułgarskiego. W 1994 wyemigrował na stałe do Londynu; uzyskał brytyjskie obywatelstwo, z którego zrezygnował w 2013. Zajął się publicystyczną, opublikował jako autor i współautor kilka książek. W 2006 założył bloga o tematyce politycznej. Wstąpił do Partii Konserwatywnej, dwukrotnie kandydował w wyborach samorządowych w Londynie. Jego artykuły dotyczące m.in. głównie polityki europejskiej, energii i zrównoważonego rozwoju publikowano m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Dzienniku”, „Financial Times” i „European Voice” oraz w serwisach internetowych BBC i Al-Dżaziry. Działał w organizacjach pozarządowych zajmujących się zrównoważonym rozwojem, ochroną środowiska i szkoleniami osób publicznych, występował jako przeciwnik dyskryminacji Romów. Został niezależnym konsultantem, z którego usług korzystały m.in. Komisja Europejska, Rada Europy, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju oraz Bank Światowy^[1]^[2].

W marcu 2013 objął stanowisko ministra ochrony środowiska i zasobów wodnych w przejściowym gabinecie Marina Rajkowa^[2]; zajmował je do maja tegoż roku. Powrócił do działalności eksperckiej, został doradcą Europejskiej Fundacji Klimatycznej^[3]. W czerwcu 2023 po raz drugi został ministrem ochrony środowiska i zasobów wodnych, dołączając do rządu Nikołaja Denkowa^[4]. Funkcję tę pełnił do kwietnia 2024.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, ma dwoje dzieci^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ За какво е този сайт?. julianpopov.com. [dostęp 2021-07-14]. (bułg.).
↑ ^a ^b ^c Юлиан Попов, министър на околната среда и водите. president.bg, 12 marca 2013. [dostęp 2021-07-14]. (bułg.).
↑ Кой е Юлиан Попов – министър на околната среда и водите (Биография). dariknews.bg, 6 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-06]. (bułg.).
↑ Bulgaria Finally has a Regular Government (Chronology of Events). novinite.com, 6 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-06]. (ang.).

[jp-1] За какво е този сайт?. julianpopov.com. [dostęp 2021-07-14]. (bułg.).

[president-2] Юлиан Попов, министър на околната среда и водите. president.bg, 12 marca 2013. [dostęp 2021-07-14]. (bułg.).

[3] Кой е Юлиан Попов – министър на околната среда и водите (Биография). dariknews.bg, 6 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-06]. (bułg.).

[4] Bulgaria Finally has a Regular Government (Chronology of Events). novinite.com, 6 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-06]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]