Julijan Ławriwski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julijan Ławriwśkyj
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1819
Mszana

Data i miejsce śmierci

4 maja 1873
Lwów

poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres

od 1861
do 4 maja 1873

Julian Ławrowski herbu Sas[1] (ukr. Юлія́н Лаврі́вський, ur. 27 sierpnia 1819 w Mszanie, zm. 4 maja 1873 we Lwowie) – ukraiński działacz społeczny, sędzia (C.k. Radca Sądu), działacz Ruskiego Soboru i Soboru Ruśkych Uczenych (przewodniczący sekcji prawniczej).

Założyciel i długoletni przewodniczący Ruskiej Besidy (1861) і teatru „Ruśkiej Besidy” (utworzonego w 1864, przewodniczący 1870—1873), przewodniczący Towarzystwa Proswita w latach 1870—1873.

Członek Wydziału Krajowego we Lwowie w latach 1861–67, zastępczy członek Wydziału Krajowego 1868–1873. W 1861 został posłem Sejmu Krajowego Galicji, a w 1869 jego wicemarszałkiem.

Zwolennik ugody z Polakami, opowiadał się za zwarciem kompromisu polsko-ukraińskiego w Galicji, walczył o równouprawnienie Ukraińców we w życiu społeczno-politycznym i krajowej administracji. Wspierał starania o utworzenie katedry historii Ukrainy na Uniwersytecie Lwowskim, wprowadzenie nauczania języka ukraińskiego we wszystkich klasach gimnazjum akademickiego (wprowadzono w 1874).

W 1870 założył narodową gazetę „Osnowa”, wychodzącą we Lwowie w latach 1870–1872, redaktorzy T. Leontowycz i K. Kłymkewycz). Przełożył na język ukraiński austriacki kodeks cywilny.

Wybrany na I kadencję Sejmu w IV kurii obwodu Sambor, w okręgu wyborczym Sambor-Staremiasto-Starasól. Na III kadencję wybrany w III kurii obwodu Stryj, z okręgu wyborczego Miasto Stryj. Zmarł w trakcie kadencji, na jego miejsce 17 listopada 1873 obrano Filipa Fruchtmana.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Grodziski – „Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914”, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1993, ISBN 83-7059-052-7
  • „Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież wielkiego xięstwa Krakowskiego 1863”, Lwów 1863
  • „Wykaz Członków Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież Wielkiego Xięstwa Krakowskiego 1870”, Lwów 1870

Przypisy[edytuj | edytuj kod]