Juliusz Albinowski
 generał dywizji
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1856 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 listopada 1929 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1876–1921 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
.png){kind=small}
Juliusz Fryderyk Albinowski (ur. 5 marca 1856 w Tarnowie, zm. 2 listopada 1929 we Lwowie) – doktor prawa, generał audytor cesarskiej i królewskiej Armii i generał dywizji Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 5 marca 1856 w Tarnowie, w rodzinie Marcela, ówczesnego zastępcy kierownika Okręgowej Komisji dla podstawowej ulgi[1], w 1870 komisarza skarbu 3. klasy w c. k. Powiatowej Dyrekcji Skarbu w Samborze[2], w 1873 asesora w c. k. Sądzie powiatowym w sprawach dochodów skarbowych w Krakowie[3], a w 1875 sekretarza w c. k. Krajowej Dyrekcji Skarbu i zastępcy asesora skarbowego w c. k. Sądzie wyższym w sprawach dochodów skarbowych we Lwowie[4].
Uczył się kolejno w gimnazjum w Samborze, w Krakowie i we Lwowie, gdzie zdał egzamin maturalny. Następnie studiował na Wydziele Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie[5]. 30 września 1876 wstąpił do cesarskiej i królewskiej Armii, początkowo do 30 Galicyjskiego Pułku Piechoty we Lwowie. W 1896 posiadał już stopień pułkownika, w 1904 awansowany do stopnia generała audytora (niem. General-Auditor). W czasie I wojny światowej walczył na froncie rosyjskim i włoskim.
25 września 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu generała podporucznika audytora i zaliczony do Rezerwy armii[6]. Pełnił funkcję przewodniczącego komisji weryfikacyjnej dla oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. 1 marca 1921 został powołany do służby czynnej oraz zatwierdzony w stopniu generała podporucznika z dniem 1 kwietnia 1920 w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[7]. Z dniem 1 kwietnia 1921 został przeniesiony w stan spoczynku[8]. 11 czerwca 1921 w częściowej zmianie dekretu L. 2626 z dnia 1 marca 1921 o przeniesieniu w stały stan spoczynku został mianowany z dniem 1 kwietnia 1921 tytularnym generałem porucznikiem Korpusu Sądowego[9]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała dywizji[10].
Mieszkał we Lwowie przy ulicy Potockiego 27. Był założycielem i pierwszym prezesem Związku Oficerów W.P. w Stanie Spoczynku we Lwowie. Napisał wydaną w 1914 we Lwowie broszurę Nowa ustawa o urzędnikach zarządów dóbr. Zmarł 2 listopada 1929 we Lwowie[11]. Pochowany został na cmentarzu Łyczakowskim.
Był żonaty z Bronisławą[12], autorką poradników gospodarskich i książek kucharskich[13], z którą miał syna i córkę Zofię Albinowską-Minkiewiczową, znaną malarkę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 181, tu c. k. radcy finansowego.
- ↑ Szematyzm 1870 ↓, s. 201.
- ↑ Szematyzm 1873 ↓, s. 168.
- ↑ Szematyzm 1875 ↓, s. 187, 190.
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 181.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 93 z 25 października 1919, poz. 3513.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 12 marca 1921, s. 382, 404.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921, s. 489.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 2 lipca 1921, s. 1104.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 738.
- ↑ Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 45, Nr 1 z 28 stycznia 1931. Ministerstwo Spraw Wojskowych.
- ↑ Monika Szczerbacz (oprac.): Najstarsze książki w zbiorach Biblioteki Pedagogicznej w Chełmie. [dostęp 2017-04-29].
- ↑ katalog Biblioteki Narodowej
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szematyzm królestwa Galicyi i Lodomeryi z wielk. księstwem krakowskiem na rok 1870. Lwów: c. k. galicyjska drukarnia rządowa, 1870. (pol.).
- Szematyzm królestwa Galicyi i Lodomeryi z wielkiem księstwem krakowskiem na rok 1873. Lwów: Drukarnia E. Winiarza, 1873. (pol.).
- Szematyzm królestwa Galicyi i Lodomeryi z wielkiem księstwem krakowskiem na rok 1875. Lwów: Drukarnia A. J. O. Rogosza, 1875. (pol.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Ossolineum, 1988. ISBN 83-04-02817-4.
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.