Juliusz Dziewulski
 pułkownik pilot dyplomowany
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 września 1982 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
1 pułk artylerii polowej Legionów |
| Stanowiska |
dowódca eskadry |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
.svg){kind=small}
Juliusz Henryk Dziewulski (ur. 12 kwietnia 1898 w Warszawie[1], zm. 19 września 1982 w Londynie) – oficer lotnictwa Wojska Polskiego II RP, wing commander Royal Air Force, w 1964 awansowany na pułkownika przez władze RP na uchodźstwie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[2][3]. W 1923, 1924 był oficerem 1 pułku artylerii polowej Legionów[4][5]. Później zweryfikowany w stopniu porucznika lotnictwa ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[6]. W 1928 był oficerem 1 pułku lotniczego[7]. Został awansowany do stopnia kapitana aeronautyki ze starszeństwem z 1 stycznia 1932[8]. W 1932 był w dyspozycji szefa Departamentu Aeronautki Ministerstwa Spraw Wojskowych[9]. Od 13 czerwca 1935 do 6 czerwca 1937 był dowódcą 12 eskadry wywiadowczej. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 8. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[10]. W marcu 1939 pełnił służbę w Sztabie Lotniczym Sztabu Głównego na stanowisku kierownika Samodzielnego Referatu Informacyjnego[11].
Podczas II wojny światowej był oficerem Polskich Sił Powietrznych w Anglii w ramach Royal Air Force, miał numer służbowy P-0175[12]. W ramach armii angielskiej otrzymał stopień wing commander. W 1964 został awansowany do stopnia pułkownika pilota w korpusie oficerów lotnictwa (Polskie Siły Powietrzne)[13]. 29 maja 1968 został powołany na członka Głównej Komisji Skarbu Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej[14]. Był powołany na zastępcę członka Kapituły Orderu Odrodzenia Polski przez prezydentów RP na uchodźstwie Augusta Zaleskiego 11 listopada 1970[15] oraz Stanisława Ostrowskiego 15 sierpnia 1978[16]. Z ramienia Ligi Niepodległości Polski był członkiem Rady Stanu Rzeczypospolitej Polskiej w 1972 oraz VI Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej 1978–1983.
Zmarł 19 września 1982 w Londynie i symbolicznie został upamiętniony na grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 193-6-21)[17].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (12 maja 1931)[18]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1974)[19]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1968)[20]
- Krzyż Walecznych[10]
- Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1933)[21]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[22]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 827.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 751.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 715.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 638.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 553.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 529.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 233.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 440.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 207.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 425.
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 170.
- ↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 9, Nr 4 z 30 czerwca 1969.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 maja 1968 r. o powołaniu członków Głównej Komisji Skarbu Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 17–18, Nr 2 z 12 lipca 1968.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 listopada 1970 r. o powołaniu Kapituły Orderu „Odrodzenia Polski”. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 13, Nr 3 z 2 grudnia 1970.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 15 sierpnia 1978 r. o powołaniu Kapituły Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 9–10, Nr 3 z 29 kwietnia 1979.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF WĘŻYK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-05-20].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu „Odrodzenia Polski”. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 20, Nr 4 z 31 grudnia 1974.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu „Odrodzenia Polski”. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 8, Nr 3 z 24 kwietnia 1969. „za zasługi położone w ofiarnej pracy społecznej w polskich organizacjach wojskowych w Wielkiej Brytanii”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 64, poz. 83 „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Juliusz Dziewulski. listakrzystka.pl. [dostęp 2017-06-26].
- Juliusz Dziewulski. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2017-06-26].
- Członkowie VI Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej
- Członkowie Głównej Komisji Skarbu Narodowego (1949–1991)
- Członkowie Rady Stanu Rzeczypospolitej Polskiej
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Majorowie lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Upamiętnieni symbolicznym grobem na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Podpułkownicy Polskich Sił Powietrznych
- Polacy odznaczeni Medalem 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
- Porucznicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Pułkownicy mianowani przez władze RP na uchodźstwie po 1947
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1898
- Zmarli w 1982
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej