Juliusz Ellert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Alojzy Ellert
Kanonik honorowy kapituły wileńskiej
Data urodzenia

1866

Data śmierci

16 listopada 1925

Miejsce pochówku

cmentarz Na Rossie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Juliusz Alojzy Ellert (ur. 1866, zm. 16 listopada 1925) – polski duchowny katolicki, proboszcz kościoła akademickiego św. Jana w Wilnie, kanonik honorowy kapituły wileńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego przodkowie przybyli do Białegostoku z Alzacji lub Lotaryngii. Juliusz Ellert studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie uzyskał stopień kandydata teologii; uzupełniał studia w Monachium.

Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował wiele lat w Grodnie, gdzie był kapelanem i pierwszym wykładowcą języka polskiego w gimnazjach oraz dziekanem fary.

Był w gronie założycieli Rzymskokatolickiego Towarzystwa Dobroczynności w Grodnie. Władze rosyjskie widziały w nim kandydata na biskupa w Saratowie. Później w Wilnie był proboszczem kościoła św. Jana w Wilnie, został przyjęty w poczet kanoników kapituły wileńskiej. Został pochowany na Rossie wileńskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]