Juliusz Prokopczyc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Prokopczyc
Data urodzenia

1841

Rodzice

Jewstachij Prokopczyc (ojciec)

Juliusz Prokopczyc[1] (ur. w 1841[2]) – urzędnik c. i k. narodowości ukraińskiej[3], radca dworu, honorowy obywatel Zaleszczyk.

Jego ojcem był Jewstachij Prokopczyc[4].

Komisarz rządowy w powiatach bialskim (m.in. w 1871), podhajeckim (m.in. w 1879[potrzebny przypis], 1880[5]), starosta powiatowy w Gorlicach (m.in. w 1888[6]), w Łańcucie (m.in. w 1889[7], 1890[potrzebny przypis]), w Zaleszczykach (m.in. w 1895), w Stanisławowie (od 1895[2], m.in. w 1900[8], podczas I wojny światowej[9]), radca dworu w 1900[8].

29 maja 1887 w pierwszy dzień świąt zielonych jako starosta powiatowy z Gorlic uczestniczył w obchodach z powodu poświęcenia sztandaru straży ochotniczej w Bieczu, na jej cele ofiarował 40 franków w złocie[10]. 1 lipca 1893 został radcą namiestnictwa[11].

W 1911 były pogłoski o jego mianowaniu wiceprezydentem C. K. Namiestnictwa we Lwowie[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji urzędników c. i k. był określany w języku niemieckim jako „Julius Prokopczyc”.
  2. a b Ein Ruthene. „Czernowitzer Allgemeine Zeitung”. 2184, s. 3, 27 kwietnia 1911. (niem.).
  3. Спомини галицького адвоката про побут в старому Станиславові. (ukr.).
  4. Ołeksander Barwińskyj: Spomyny z moho żyttia. Lwów, 1912, s. 21. (ukr.).
  5. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1880. Lwów, 1880, s. 27.
  6. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1888. Lwów, 1888, s. 17.
  7. Wybory do Sejmu. „Kurjer Lwowski”. 155, s. 2, 5 czerwca 1889.
  8. a b Kronika. P. Juliusz Prokopczyc. „Kurjer Stanisławowski”. 748, s. 2, 21 stycznia 1900.
  9. Odznaczenia „Czerwonego Krzyża”. „Nowa Reforma”, s. 3, nr 161 z 6 kwietnia 1917. 
  10. Listy z kraju. (AS). Biecz. „Kurjer lwowski”. 163, s. 3, 14 czerwca 1887.
  11. Telegramy. „Kurjer Lwowski”. 181, s. 5, 2 lipca 1893.
  12. Wszelkie doniesienia. „Kurjer Stanisławowski”. 1337, s. 2, 23 kwietnia 1911.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]