Jurij Chaczaturow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Chaczaturow
Յուրի Խաչատուրով
Ilustracja
Jurij Chaczaturow w Moskwie jako sekretarz generalny OUBZ (2017)
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1952
Tetri Ckaro, Gruzińska SRR

Przebieg służby
Lata służby

1972–obecnie

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Republiki Armenii

Główne wojny i bitwy

radziecka interwencja w Afganistanie,
wojna o Górski Karabach 1988–1994,
konflikt w Górskim Karabachu 2016

Odznaczenia
Order Krzyża Bojowego I stopnia Order Świętego Wardana Mamikojana Order św. Mesropa Masztoca Bohater Górskiego Karabachu
Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” II Klasy (ZSRR) Medal Żukowa Order Gwiazdy (Afganistan)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jurij Chaczaturow (orm. Յուրի Խաչատուրով, ur. 1 maja 1952 w Tetri Ckaro) – radziecki i ormiański wojskowy, generał pułkownik, Szef Sztabu Sił Zbrojnych Republiki Armenii (2008–2016), sekretarz generalny Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (2017–2018).

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 maja 1952 roku w Tetri Ckaro na terenie Gruzińskiej SRR[1]. Po ukończeniu liceum w Tetri Ckaro w 1969 roku wstąpił do Wyższej Szkoły Dowództwa Artylerii w Tbilisi, którą ukończył z wyróżnieniem w 1974 roku[1]. Po ukończeniu szkoły został mianowany dowódcą samodzielnego batalionu artylerii przy Dalekowschodnim Okręgu Wojskowym i sprawował tę funkcję do 1982 roku[1].

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Armia Radziecka[edytuj | edytuj kod]

W latach 1982–1985 studiował w Kalinińskiej Akademii Wojskowej Artylerii w Leningradzie[1]. Następnie został mianowany szefem Sztabu Wojsk Rakietowych i Artylerii Dywizji Pancernej Białoruskiego Okręgu Wojskowego[1]. Był szefem sztabu sił rakietowych i artylerii 5 Gwardyjskiej Zmotoryzowanej Dywizji Strzeleckiej 40 Armii w Afganistanie od 1987 do lutego 1989 roku[1][2]. Za służbę w czasie radzieckiej interwencji w Afganistanie został uhonorowany Orderem „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR”, dwoma Orderami Czerwonej Gwiazdy i afgańskim Orderem Gwiazdy 2. stopnia[2].

Siły Zbrojne Republiki Armenii[edytuj | edytuj kod]

Chaczaturow składający wieniec z białoruskim ministrem obrony Andrejem Raukouem

Po odbyciu służby w Afganistanie w październiku 1989 roku Chaczaturow został mianowany dowódcą brygady artyleryjskiej Białoruskiego Okręgu Wojskowego. Po upadku Związku Radzieckiego do Ministerstwa Obrony Armenii został skierowany specjalny dekret Ministerstwa Obrony Białorusi dotyczący jego zasług, a w kwietniu 1992 roku został on mianowany dowódcą armeńskiego 2 Zmechanizowanego Pułku Piechoty[2]. Brał udział w działaniach bojowych w czasie wojny o Górski Karabach i aktywnie uczestniczył w obronie granicy państwowej[2].

We wrześniu 1992 roku został dowódcą armeńskiej Straży Granicznej. Był jednym z inicjatorów powstania Pułku Piechoty Goris, Brygady Zmotoryzowanej Tawusz oraz 1 i 4 Korpusu Armijnego[2]. Zajmował również stanowisko dowódcy obszarów operacyjnych i zastępcy szefa Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Republiki Armenii[2].

W 1995 roku dekretem prezydenta Armenii Lewona Ter-Petrosjana został awansowany na stopień generała majora. W 2000 roku awansował do stopnia generała porucznika, a 15 kwietnia 2008 roku generała pułkownika[2]. 21 marca 2000 roku objął urząd wiceministra obrony Armenii[2]. W kwietniu 2008 roku, tuż po tym, jak Serż Sarkisjan został prezydentem Armenii, został mianowany szefem Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Armenii. Na tym stanowisku dowodził Paradą Niepodległości w 2011 roku na Placu Republiki w Erywaniu z okazji 20. rocznicy odzyskania niepodległości przez Armenię[3]. Urząd Szefa Sztabu Generalnego sprawował do października 2016 roku, również podczas kwietniowych walk z Azerami, po czym został przeniesiony do rezerwy[1].

Sekretarz generalny OUBZ i aresztowanie[edytuj | edytuj kod]

14 kwietnia 2017 roku został mianowany sekretarzem generalnym Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym[4]. Sprawując tę funkcję, 26 lipca 2018 roku został oskarżony o obalenie porządku konstytucyjnego podczas swoich działań jako dowódca garnizonu Erywań w dniach 1–2 marca 2008 roku; wtedy to miały miejsce wystąpienia opozycji pod przewodnictwem Lewona Ter-Petrosjana, który zarzucił władzom fałszowanie wyników wyborów prezydenckich, przeprowadzonych w lutym tego roku[5]. Dzień później Chaczaturow został zwolniony z aresztu za kaucją w wysokości 10 000 dolarów, podczas gdy Armenia zwróciła się do OUBZ z wnioskiem o zwolnienie go ze stanowiska sekretarza generalnego organizacji[6][7]. Chaczaturow oficjalnie przestał pełnić ten urząd 2 listopada 2018 roku[8].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty i ma trzech synów[1]. Jeden z nich, Grigorij, jest generałem dywizji w armii armeńskiej, służąc obecnie jako dowódca 3 Korpusu Armijnego w Wanadzor[9][10][11]. Oprócz ojczystego języka ormiańskiego, Chaczaturow biegle włada również rosyjskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Khachaturov Yuri Grigorevich. Collective Security Treaty Organisation. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Biography of Secretary of National Security Council Yuri Khachaturov. Armenpress. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  3. ↑ Military parade dedicated to independence day kicks off. Aysor.am, 21.09.2011. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  4. ↑ Yuri Khatchaturov named new CSTO Secretary General. Belarusian Telegraph Agency, 14.04.2017. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  5. ↑ W Armenii dojdzie do rozliczeń? Były prezydent zatrzymany. Forbes, 29.07.2018. [dostęp 2020-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)].
  6. ↑ Joshua Kucera: Armenian investigators charge head of Russia-led security bloc with „subverting public order”. Eurasianet, 30.07.2018. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  7. ↑ CSTO Chief Charged In Connection With 2008 Armenian Election Violence. Radio Swoboda. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  8. ↑ О завершении пребывания на посту Генерального секретаря ОДКБ Ю.Г.Хачатурова. OUBZ, 2.11.2018. [dostęp 2021-01-22]. (ros.).
  9. ↑ CSTO ex-secretary general Yuri Khachaturov’s son awarded Major General rank. News.am, 20.09.2019. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  10. ↑ Commander of 3rd Army Corps Grigori Khachaturov bestowed with Major-General military rank. Armenpress, 20.09.2020. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  11. ↑ Son of Yuri Khachaturov Grigori Khachaturov has been bestowed with Major-General military rank. arminfo.info, 20.09.2020. [dostęp 2020-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-09)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jurij_Chaczaturow&oldid=73701599”