Jurij Korotkych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Korotkych
Pełne imię i nazwisko

Jurij Pawłowycz Korotkych

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1939
Dunajewo, obwód czytyjski, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

29 lutego 2016
Mariupol

Wzrost

175 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Mechanik Tiumeń
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1958 Zwiezda Tiumeń ? (-?)
1958–1959 Mietałłurg Niżny Tagił 50 (-?)
1960–1961 CSKA Moskwa 5 (-5)
1961–1962 zespół m.Sierpuchow 25 (-?)
1963 Krylja Sowietow Kujbyszew 32 (-45)
1963 SKA Rostów nad Donem 0 (-0)
1964–1969 Szachtar Donieck 104 (-88)
1969 Krywbas Krzywy Róg 29 (-31)
1970–1973 Azoweć/Metałurh Mariupol 68 (-61)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1973 Metałurh Mariupol (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Pawłowycz Korotkych, ukr. Юрий Павлович Коротких, ros. Юрий Павлович Коротких, Jurij Pawłowicz Korotkich (ur. 23 listopada 1939 we wsi Dunajewo, w obwodzie czytyjskim, Rosyjska FSRR, zm. 29 lutego 2016 w Mariupolu, Ukraina) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski[1].

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Mechanika Tiumeń. W 1958 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie Zwiezda Tiumeń, skąd po pół roku przeszedł do Mietałłurga Niżny Tagił. W 1960 został powołany do służby wojskowej, podczas której grał w CSKA Moskwa. Latem 1961 został oddelegowany do piłkarskiego zespołu miasta Sierpuchow. W 1963 bronił barw klubów Krylja Sowietow Kujbyszew i SKA Rostów nad Donem. Na początku 1964 został zaproszony przez trenera Olega Oszenkowa do Szachtara Donieck[2]. Latem 1969 przeszedł do Krywbasu Krzywy Róg, ale już w 1970 przeniósł się do Azowca Mariupol, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1973[3].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1973 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Metałurha Mariupol, w którym pomagał trenować bramkarzy i był dyrektorem technicznym klubu.

29 lutego 2016 zmarł w Mariupolu w wieku 77 lat[4].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • 3-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy roku Ukraińskiej SRR
  • najdłuższa bezbramkowa seria w składzie Szachtara Donieck w Mistrzostwach ZSRR: 913 minut

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]