Jurij Pacan
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
malarz |
| Narodowość | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jurij Iwanowycz Pacan (ukr. Юрій Іванович Пацан, ur. 11 grudnia 1963 w Parchomiwce) – ukraiński malarz. Kawaler orderu „Za zasługi” III stopnia (2008), Zasłużony Malarz Ukrainy (2014).
Członek honorowy Ludowej Akademii Sztuk Osób Niepełnosprawnych Ukrainy (2003). Szef kijowskiej obwodowej organizacji twórczości osób niepełnosprawnych. Likwidator awarii w elektrowni jądrowej w Czarnobylu II kategorii. Uczestnik ogólnoukraińskich i międzynarodowych wystaw oraz festiwali.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
W 1991 roku ukończył Irpieńską Szkołę Przemysłową.
Od 1986 r. pracował w Instytucie Radiologii, do 1999 r. jako tokarz w zakładzie.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Zaczął rysować po wypadku samochodowym w 1999 roku, który zmusił go do poruszania się na wózku inwalidzkim. Pierwszym tematem w jego twórczości stały się Ikony.
Autor ponad 800 prac. Obecnie głównym tematem są krajobrazy.
Wystawy indywidualne: Czabany (2002, 2003, 2010), Kijów (2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018, 2020), Ateny (2004), Parchomiwka (2005), Bojarka (2006), Wołodarka (2008), Maliutyanka (2008), Moskwa (2009), Sambor (2015), Nowodniestrowsk (2016), Bukowel (2017), Chust (2017), Czernihów (2019).
Jego prace znajdują się w prywatnych kolekcjach w Rosji, Niemczech, Kanadzie, Chinach, USA.
W 2010 roku w Czabanach w obwodzie kijowskim otwarto halę wystawową Jurija Pacana „Paleta”.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Order „Za zasługi” III stopnia (2008)[1];
- Zasłużony Malarz Ukrainy (2014)[2];
- honorowy obywatel rejonu kijowsko-światoszyńskiego (2010);
- Międzynarodowa Nagroda „Dyplomacja Kulturalna” (2022)[3];
- laureat Międzynarodowej Nagrody Artystycznej im. Serhija Wasilkiwskiego (2021)[4];
- zwycięzca Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Projektowego „Taras Szewczenko jednoczy narody”;
- laureat Grand Prix Ogólnoukraińskiego Konkursu Inkluzywnych Sztuk Pięknych im. Marii Primaczenko (2021);
- laureat Nagrody im. M. Ostrowskiego (2009);
- laureat II stopnia Ogólnoukraińskiego Festiwalu Twórczości Osób Niepełnosprawnych (2003).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Указ Президента України від 3 грудня 2008 року № 1123/2008 "Про відзначення державними нагородами України з нагоди Міжнародного дня інвалідів"
- ↑ Указ Президента України від 7 листопада 2014 року № 856/2014 "Про відзначення державними нагородами України з нагоди Всеукраїнського дня працівників культури та майстрів народного мистецтва"
- ↑ Рішення про нагородження № 225 від 11 травня 2022 року, Київ.
- ↑ Названі лауреати Міжнародної мистецької премії імені Сергія Васильківського за 2021 рік, Українська літературна газета, 12.10.2021.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Пацан Юрій Іванович, Державні нагороди України. Кавалери та лауреати (том VI)
- Юрій Пацан — заслужений художник України, Жінка-українка
- Майбутній класик?, Культура і життя, 8.4.2016, № 14.
- Творчий шлях художника Юрія Пацана, Центр української культури та мистецтва, 27.1.2015.
- Пацан Юрій Іванович, Художники України, Київ, 2005, № 9.
- Клименко, О. Своєю творчістю вселяє віру, Голос України, 13.12.2018.
- У Києві експонують живопис Юрія Пацана, якому не заважає малювати інвалідний візок, Україна молода, 21.8.2021.
- Уся краса України на картинах Юрія Пацана, Rid i Vira, 17.7.2021.
- Ювілейний творчий вечір заслуженого художника України Юрія Пацана «Маю честь запросити», Invak, 13.12.2018.
- Приречений на нерухомість художник Юрій Пацан створив понад 2000 полотен і мріє станцювати поблизу Ейфелевої вежі // BukNews, 18.3.2018.