Przejdź do zawartości

Kōmokuten

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kōmokuten w świątyni Tōdai-ji w Narze

Kōmokuten (jap. 廣目天;; dosłownie "Bóg o Wielkich Oczach", w znaczeniu "Widzący Wszystko") – w buddyzmie jeden z tzw. Shiten'ō "Czterech Niebiańskich Królów", bóstwo strzegące kierunku zachodniego. Motyw przejęty poprzez Chiny z Indii, jego odpowiednikiem w sanskrycie jest Wirupaksza, jeden z "Czterech Wielkich Królów" (ćaturmaharadźa). Widzi wszelkie zło i karze za nie. Związany jest z grupą pomniejszych bogów związanych z żywiołem wody, zwanych w Indiach nagami i przedstawianych jako węże lub smoki[1].

Ikonografia[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiany jest jako groźny uzbrojony wojownik, dobywający miecza, w Indiach i Tybecie w kolorze czerwonym, w Chinach w kolorze białym[2], w Japonii ze zwojem papieru i pędzelkiem do pisania. Często depcze demona jaki będącego symbolem zła[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Komokuten - Lord of the West, Member of Shitenno (Japanese Buddhist Sculpture) [online], www.onmarkproductions.com [dostęp 2017-11-24].
  2. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 365, seria: Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy". ISBN 83-7132-370-0.