Przejdź do zawartości

KGN

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KGN
Dane podstawowe
Państwo

Polska

Producent

Zakłady Metalowe Dezamet

Przeznaczenie

granat nasadkowy

Dane techniczne
Długość

240 mm

Średnica

54 mm[1]

Masa

460 g
masa głowicy 325 g[1]

Materiał wybuchowy

trotyl (50%) i heksogen (50%), 65 g

Typ zapalnika

bezwładnościowy DC – 1

Promień rażenia

7 m

Użytkownicy
Wojsko Polskie

KGN – polski, odłamkowy granat nasadkowy z głowicą kulkową[1]. Zastąpił granat F-1N-60.

Został opracowany w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia[1]. Granaty KGN są miotane przy pomocy kbkg wz. 1960 oraz kbkg wz. 1960/72[1]. Przy użyciu naboju miotającego UNM wz. 1943/60 uzyskują prędkość początkową 65 m/s i zasięg 340 m. Przeznaczony do rażenia siły żywej i zwalczania celów nieopancerzonych[1]. W głowicy granatu znajdują się kulki stalowe, będące zasadniczym elementem rażącym, skutecznym w promieniu 200 m[1]. Ćwiczebną wersją granatu oznaczono K-CGN[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Andrzej Ciepliński; Ryszard Woźniak Encyklopedia współczesnej broni palnej s. 97

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.