Kajman czarny

Kajman czarny

Melanosuchus niger
(Spix, 1825)
Młody kajman czarny
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	krokodyle
Rodzina	aligatorowate
Rodzaj	Melanosuchus
Gatunek	kajman czarny
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
bliski zagrożenia
Zasięg występowania

Kajman czarny (Melanosuchus niger) – gatunek gada z rodziny aligatorowatych.

Występowanie

Występuje w północnej części Ameryki Południowej na terenach Boliwii, Brazylii, Kolumbii, Ekwadoru, Gujany Francuskiej, Gujany, Peru oraz Wenezueli (prawdopodobnie). Na wolności żyje ok. 25-50 tys. osobników.

Jest słodkowodnym gatunkiem gada. Preferuje rzeki i strumienie o spokojnym nurcie, a także jeziora i zalewowe obszary podczas pory deszczowej.

Charakterystyka

Morfologia

Samce dorastają do 4 m (zgłaszano również okazy sześciometrowe, lecz nie zostało to potwierdzone). Uważany za największego przedstawiciela aligatorowatych. Ciemno ubarwiony, na dolnej szczęce szare paski, które u starszych osobników stają się brązowe. Na bokach ciała jasnożółte lub białe paski, bardziej wyraziste u młodych zwierząt. Wyglądem odbiega od pozostałych kajmanów, szczególnie czaszka, która ma wyraźnie większe oczy i stosunkowo węższy pysk. Podobnie jak u innych ma kostny twór rozszerzający od oczu w dół pyska.

Pokarm

Jest drapieżnikiem. Poluje na ryby oraz mięczaki, ale również wodne kręgowce, w tym duże kapibary.

Rozmnażanie

Podczas pory suchej samica buduje gniazdo w kształcie kopca o średnicy ok. 1,5 m, do którego składa od 30 do 65 jaj. Jaja są eliptyczne i ważą średnio około 143 g. Gniazda mogą być usytuowane zarówno w ukrytym jak i otwartym miejscu, często w pobliżu gniazd innych samic. Samica pozostaje w pobliżu gniazda. Kiedy młode mają się wylęgać samica odgrzebuje gniazdo i pomaga młodym wydostać się z niego. Okres inkubacji trwa pomiędzy 42 a 90 dni i zbiega się z początkiem pory deszczowej.