Kakko
| książę Friuli | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci |
ok. 625 |
| Ojciec | |
| Matka |
Romilda (lub Ramhilda) |
| Rodzeństwo |
Tasso, |
Kakko (również Cacco lub Gacco, ur. ?, zm. ok. 625[1]) był księciem Friuli razem ze swym starszym bratem Tasso w latach ok. 611–ok. 625. Jego ojcem był Gisulf II, który zginął odpierając inwazję Awarów.
W czasie najazdu Awarów około 611, Kakko i Tasso razem z braćmi Radoaldem i Grimoaldem uciekli najeźdźcom i uniknęli pojmania, a potem z powodzeniem powrócili do Friuli, jako następcy Gisulfa. W czasie wspólnych rządów Tasso i Kakko, władali nad Słowianami z krainy Zellia (dolina rzeki Gail), aż do miejscowości Medaria, identyfikowanej jako Maglern lub Möderndorf[2][1], i nałożyli na nich trybut.
Kakko i Tasso zostali zdradziecko zamordowani przez Grzegorza, egzarchę Rawenny. Egzarcha, zaprosiwszy Kakko do Opitergium (obecne Oderzo) na ceremonię obcięcia brody, osaczył go i zabił razem z Tasso. Młodsi bracia Radoald i Grimoald uciekli do Arechisa I z Benewentu, a księstwo Friuli przejął ich stryj Grasulf[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Strzelczyk 2014 ↓, s. 66.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Langobardów IV, 38, s. 361, przypis 96 i 97.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Langobardów IV, 38–39.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 61, 65, 66.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
- Opracowania
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.