Kalendarium Zborowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zborów – wieś położona około 15 km na południowy wschód od Buska Zdroju, około 53 km na południe od klasztoru łysogórskiego i 22 km na południowy zachód od Koniemłotów.

Nazwy miejscowe wsi w dokumentach źródłowych
1339n, 1410, 1508, 1531 „Sborow”, 1409, 1470–80, 1529n. „Zborow”, 1827 „Zborów”, ale: 1399, 1400, 1470–80 „Zborowski”, „Zborowszky”, 1428 „Sborowski”[1][2][3].
Wieś położona administracyjnie w obrębie gminy i parafii

1508 powiat wiślicki[4], 1827 powiat stopnicki[5]; 1470–80 parafia Solec (Długosz L.B. II 355).

Kalendarium osób i wydarzeń, według chronologii dat[edytuj | edytuj kod]

Wieś początkowo stanowiła własność klasztoru świętokrzyskiego jako pierwotne nadanie – do 1339 r., następnie wskutek zamiany, wieś szlachecka.

  • 1339 – opactwo świętokrzyskie zamienia swoje wsie Opatkowice w (krakowskim) i Zborów na wsie Rzepin (obecnie Pierwszy i Drugi), Rzepinek, Żerniki i Szczybrza – wchłonięta przez Rzepin, należące do Przybka, podsędka krakowskiego[6].
  • 1361 – bracia Wiktor i Piotr ze Zborowa oraz Niemierza z Racławic sprzedają klasztorowi w Mogile część Muniakowic[7].
  • 13861416 – Marcisz ze Zborowa, Zborowski herbu Jastrzębiec[8][9][10].
  • 1412–28 – w dokumentach występuje Piotr ze Zborowa Zborowski[11].
  • około 1440 – zmarł Paweł Zbożeński, dziedzic między innymi Zborowa[12] („Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie” Tom 7, rok 1924-5, s. 43).
  • 1470–80 – dziedzicem Zborowa był Piotr Zborowski herbu Jastrzębiec, jest we wsi także folwark rycerski, łany kmiece (Długosz L.B. II 355, 427-8).
  • 1508 – Andrzej Zbożeński (Zborowski) płaci pobór między innymi ze Zborowa[4].
  • 1529 – w Liber retaxationum, wymienia się tę wieś z folwarkiem[13].
  • 1531 – pobór z 2,5 łana i karczmy dorocznej[14].
  • 1579 – Andrzej Zborowski płaci pobór od 14 kmieci na 2,5 łana i 13 komorników bez bydła[15].
  • 1787 – według spisu ludności diecezji krakowskiej z 1787 r., wieś liczy 267 mieszkańców, w tym 4 Żydów[16]
  • 1827 – według Tabeli miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności z roku 1827 wieś posiadała 55 domów i 368 mkw[5]

Obciążenia lenne[edytuj | edytuj kod]

Dziesięcina należy do plebanów Solca i Gorzyc.

  • 1470–80 – z folwarku dziesięcina snopowa wartości do 2 grzywien pobiera pleban Solca, z reszty wsi dziesięcina snopowa wartości do 7 grzywny należy do plebana Gorzyc (Długosz L.B. II 355, 427).
  • 1529 z folwarku dziesięcinę snopową wartości 7 grzywien pobiera pleban Solca, z ról kmiecych dziesięcina snopowa wartości 6 grzywien należy do plebana Gorzyc[17].

Pochodzą ze Zborowa[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

W kalendarium pominięto późny falsyfikat, rzekomo z 1305 r.[19], „Zborow”, oraz liczne wzmianki z 2 połowy XV i XVI w. o Zborowskich herbu Jastrzębiec, dziedziczących między innymi wieś Zborów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kamińska ↓, s. 244.
  2. Nieckuła ↓, s. 235.
  3. Kopertowska 1984 ↓, s. 301.
  4. a b Pawiński ↓, s. 487.
  5. a b Tabela ↓, s. t.II s.323.
  6. Mp. i Piekosiński ↓, s. t.III s.660.
  7. Mog. ↓, s. 77.
  8. KK ↓, s. t.II s.330,460.
  9. AKP ↓, s. 8 s.40,44,47,135 (1191),160,259,277.
  10. AKP ↓, s. 8 465 (1597), 1603, 480 (1609),512,514 (1658),611,620,701.
  11. AKP ↓, s. 8 1693,954,957,1089.
  12. Friedberg ↓.
  13. LR ↓, s. 461.
  14. ASK ↓, s. I/10 489, 519v.
  15. Pawiński ↓, s. 212.
  16. Spis ↓, s. I 374; II 97.
  17. LR ↓, s. 261,377.
  18. LR ↓, s. 59.
  19. Mp. i Piekosiński ↓, s. t.I s. 164.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Kamińska, Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich: wyd. Polskiej Akademii Nauk, 1964–1965, ISSN 0079-4775.
  • Franciszek Nieckuła, Nazwy miejscowe z sufiksem -ov-, -in- na obszarze Wielkopolski i Małopolski, „Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Seria A”, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, ISSN 0084-3016.
  • Danuta Kopertowska, Nazwy miejscowe województwa kieleckiego. Nazwy miast i wsi, nazwy części miast i wsi oraz nazwy alei, placów, ulic i osiedli mieszkaniowych, Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, ISBN 83-01-05762-9.
  • Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827, Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych.
  • Adolf Pawiński, Polska XVI w. pod względem geograficzno-statystycznym. Małopolska, t. III-IV, J.E. Skiwski (wyd.), „Źródła dziejowe”, 14-15, Warszawa 1886.
  • Franciszek Piekosiński (wyd.), Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. I-IV (Mon.MAe., 3, 9, 10, 17), t. V, rps w Pracowni Słownika historyczno-geograficznego Małopolski w średniowieczu, Kr., Kraków 1876–1905.
  • Zbiór dyplomatów klasztoru mogilskiego, E. Janota (oprac.), (Monografia opactwa cystersów we wsi Mogile, 2), Kraków 1867, (skrót: Mog.).
  • Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej Ś. Wacława, F. Piekosiński (wyd.), t. I-II (Mon.MAe., 1, 8), Kraków 1874–1883, (skrót: KK).
  • Liber formularum ad ius Polonicum necnon canonicum spectantium in codice Regimontano asservatarum, B. Ulanowski (wyd.), Kraków 1895, (skrót: AKP).
  • Marian Friedberg, Ród Łabędziów w wiekach średnich, wyd. nakładem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, Lwów 1925.
  • Księga dochodów beneficjów diecezji krakowskiej z roku 1529 (tzw. Liber retaxationum), Z. Leszczyńska-Skrętowa (wyd.), 1968, (skrót: LR).
  • Archiwum Skarbu Koronnego, dział w AG, Archiwa Państwowe, (skrót: ASK).
  • Spis ludności diecezji krakowskiej z r. 1787, cytuję: I - wyd. J. Kleczyński, AKH, t. 7, Kr. 1894, s. 269–478; II – wyd. B. Kumor, ABMK, 35-39, 1977-1979 i odbitka, (skrót: Spis).