Kalifornizacja potrzeb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalifornizacja potrzeb – opisane przez Ken’ichiego Ōmae zjawisko upodabniania się (konwergencji) potrzeb i gustów konsumentów będące efektem globalizacji i rozpowszechniania się kultury masowej.

Konsumenci (bez względu na miejsce pochodzenia czy zamieszkania) dążą do zapewnienia sobie stylu życia, charakterystycznego dla mieszkańców bardziej rozwiniętych ekonomicznie krajów. W konsekwencji zarówno w krajach bardziej zamożnych jak i biedniejszych pojawia się popyt na te same dobra i usługi. Zanika powiązanie dóbr i usług z określonymi kulturami narodowymi, stają się więc one produktami globalnymi. Jest to szczególnie widoczne w branży hi-tech.

Zjawisko to zostało najpełniej zobrazowane w stwierdzeniu: „W pewnym sensie można powiedzieć, że wszyscy chcą żyć i robić zakupy w Kalifornii, następuje zatem „kalifornizacja”, czyli globalizacja potrzeb i popytu[1].

Zjawisko kalifornizacji potrzeb, jest jednym z podstawowych czynników kształtujących, zdaniem Ōmaego, globalną logikę strategicznych aliansów korporacyjnych.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kenichi Ohmae. The Global Logic of Strategic Alliances. „Harvard Business Review”, s. 144, 1989. ; cyt. za: Krzysztof Rutkowski. Logistyczne wyzwania globalnej wioski. „CEO Magazyn Top Menedżerów”.