Kamienica Pod Bazyliszkiem w Warszawie
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Architekt |
Mieczysław Kuzma i Lesław Nowakowski (odbudowa 1953) |
| Ukończenie budowy |
1470 |
| Ważniejsze przebudowy |
1928 |
| Zniszczono |
1607, 1944 |
| Odbudowano |
1614, 1953 |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele |
Stanisław Jeleń, Jan Kotyński, Piotr Riaucourt, r. Kwiatkowskich, r. Choromańskich, r. Nowickich, r. Samowiczów, r. Zawadzkich, Skarb Państwa |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52,249417°N 21,012778°E/52,249417 21,012778 | |
Kamienica pod Bazyliszkiem – budynek stojący na Starym Mieście w Warszawie. Powstała w 1470 roku, wybudowana przez Jana Kirstiana[1]. Mieści się przy Rynek Starego Miasta pod numerem 5.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1607 roku została spalona i odbudowana w 1614 roku przez burmistrza Stanisława Jelenia. Od 1632 roku budynek należał do Jana Kotyńskiego[1].
W XVIII wieku budynek pełnił funkcję kantoru, prowadzonego przez Piotra Riaucourt. W latach 70. XVIII wieku fasada zyskała wystrój klasycystyczny. W XIX wieku kamienica wielokrotnie zmieniała swoich właścicieli, należała m.in. do rodziny Kwiatkowskich, Choromańskich, Nowickich, Samowiczów, Zawadzkich[1].
W 1928 roku polichromia fasady została wykonana przez Stanisława Rzeckiego. Po 1935 roku część kamienicy pełniła funkcję poczty[1].
Kamienica została zniszczona w 1944 roku. Pozostałości zostały rozebrane i budynek odbudowano w latach 1952–1953 według projektu Mieczysława Kuzmy i Lesława Nowakowskiego. Figurka bazyliszka nad wejściem została wykonana przez Jerzego Brabandera[1].
Obecnie w kamienicy znajduje się restauracja Bazyliszek.