Kamienica Pod Czarnym Krzyżem we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Pod Czarnym Krzyżem
Schirdewan Korn Brennerei
Symbol zabytku nr rej. A/5250/242 z 30.12.1970[1]
Ilustracja
Kamienica przy ul. Plac Solny 9
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

Plac Solny 8/9

Kondygnacje

trzy

Rozpoczęcie budowy

XVI,

Ważniejsze przebudowy

XIX

brak współrzędnych

Kamienica Pod Czarnym Krzyżem – zabytkowa kamienica przy Placu Solnym 9 we Wrocławiu.

Historia i architektura kamienicy[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej tercji XVIII wieku[2], po 1740[3] istniejąca średniowieczna kamienica została przebudowana i nadano jej barokowy wygląd. Była o wówczas trzykondygnacyjnym, czteroosiowym budynkiem z dwustrefowym szczytem. Dolna strefa była dwukondygnacyjna i czteroosiowa objęta z dwóch stron wolutowymi spływami osie międzyokienne rozdzielały pilastry. Strefa górna miała formę aediculi ujętej w wolutowe spływy i zakończonej tympanonem o wklęsło-wypukłym gzymsie wieńczącym. Z obu stron tympanonu ustawione były wazony[2]. Właścicielem kamienicy w tym okresie, w 1726 roku była Rosin Gsellhoferin[2].

Około 1800 roku zmieniono nieco fasadę kamienicy: zlikwidowano trójkątne tympanony nad oknami drugiej kondygnacji a między osiami umieszczono eliptycznie sklepione blendy[2].

Pod koniec XIX wieku kamienica została kompletnie przebudowana. Nadano jej pięciokondygnacyjną bryłę, pokrytą płaskim dachem zakończonym w strefie fasady kamienną balustradą. W części parterowej umieszczono duże witryny wystawowe[4].

Po 1945 roku[edytuj | edytuj kod]

Podczas działań wojennych budynek uległ zniszczeniu. Został odbudowany wraz z pozostałymi kamienicami z zachodniej pierzei w latach 1955–1958[5]. Autorem projektu był Emil Kaliski, a następnie Karol Ferdynand Skomorowski. Podstawą odbudowy kamienicy nr 8/9, jak i kamienic nr 7 i 6 były ikonograficzne materiały pochodzące z połowy XVIII wieku oraz inne materiały historyczne, które nadały renesansowy charakter dwóch skrajnych kamienic w pierzei zachodniej. Odtworzenie większej liczby kamienic, niż w rzeczywistości znajdowało się przed 1945 rokiem, skomplikowało numerację budynków[6].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]