Kamienica pod Aniołkiem w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica pod Aniołkiem
Symbol zabytku nr rej. A-191 z dnia 1.03.1966[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Floriańska 11

Typ budynku

kamienica

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica pod Aniołkiem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica pod Aniołkiem”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica pod Aniołkiem”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica pod Aniołkiem”
Ziemia50°03′45″N 19°56′23″E/50,062500 19,939722

Kamienica pod Aniołkiem (znana również jako Kamienica pod Aniołkami lub Sub Aethiopibus) – zabytkowa, XV-wieczna kamienica

wpisana w rejestrze zabytków zlokalizowana w Krakowie przy ulicy Floriańskiej 11.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest to obecnie wąska, pomarańczowa kamienica z wysoką w stosunku do wysokości samej kamienicy, białą attyką.

W XVI wieku kamienica była własnością rodziny kupieckiej Pernusów, którzy przebudowali ją w stylu renesansowym. Prawdopodobnie z tego okresu pochodzi znajdująca się między oknami na pierwszym piętrze płaskorzeźba aniołka z tarczą herbową, od którego kamienica wzięła swą obecną nazwę. Renesansowy jest również drewniany strop ozdobiony rozetami wykonanymi z masy papierowej. Kamienica wielokrotnie zmieniała właścicieli. W 1607 kupił ją Gabriel Janicius, który posiadał tytuł doktora medycyny Jego Królewskiej Mości. Od jego nazwiska nosiła wtedy nazwę kamienicy Janiczego[2].

W 1730 kupił ją pochodzący z Saksonii Jan Henryk Klug. Jego rodzina była właścicielem kamienicy do końca XVIII wieku. W 1812 ówcześni właściciele wystarali się o pozwolenie na podział parteru i północnej części sieni powstał sklep. W 1840 Fryderyk Gronnemajer[3] po raz kolejny przebudowuje kamienicę[2].

Po II wojnie światowej mieścił się tu Dom Filatelisty. W latach 70. XX wieku pod nadzorem Pracowni Konserwacji Zabytków został przeprowadzony remont kamienicy. Obecnie kamienica ma prywatnego właściciela[2].

Oprócz renesansowego stropu na I piętrze, na ścianach kamienicy zachowały się malowidła, a w sieni monochromatyczny fryz z XVI wieku[2].

W kamienicy na wszystkich trzech poziomach mieści się restauracja.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]