Kanał obiegowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kanał obiegowy – element śluzy przeznaczony do napełniania lub opróżniania komory śluzy. Napełnianie i opróżnianie śluzy za pomocą kanałów obiegowych jest jednym z wielu sposobów stosowanych w hydrotechnice.

Rodzaje kanałów obiegowych[edytuj | edytuj kod]

Kanały obiegowe dzielą się na:

  • krótkie
  • długie

Długie kanały obiegowe mogą być prowadzone:

Zasilanie i odprowadzenie wody[edytuj | edytuj kod]

Stosuje się następujące rozwiązania:

  • połączenie z awanportem
    • górnym
    • dolnym
  • połączenie ze stanowiskiem przy jazie
    • górnym
    • dolnym

Powyższe rozwiązania dotyczą zarówno odprowadzania jak i pobierania wody do napełniania komory śluzy, zarówno dla kanałów obiegowych krótkich jak i długich. Możliwość stosowania połączenia ze stanowiskami jazu kanałem krótkim, uzależnione jest od odległości (położenia) kanału bocznego ze śluzą względem kanału na którym zlokalizowany jest jaz piętrzący na danym stopniu wodnym.

Przekroje[edytuj | edytuj kod]

Dla długich kanałów obiegowych stosuje się różne przekroje. Do najczęściej stosowanych należą:

a także:

Napełnianie śluzy[edytuj | edytuj kod]

Ze względów obliczeniowych (obliczenia wykonywane przy projektowaniu śluz), wyróżnia się dwie fazy napełniania komory śluzy za pomocą kanałów obiegowych:

faza I
trwająca w czasie otwierania zamknięć kanałów obiegowych
faza II
obejmująca czas napełniania śluzy, gdy zamknięcia kanałów obiegowych są już całkowicie otwarte.

Systemy kombinowane[edytuj | edytuj kod]

W praktyce wykorzystywane są również systemy kombinowane napełniania i opróżniania komory śluzy, tj. takie w których stosuje się równocześnie kilka metod. Jednym z tych sposobów łączonych z innymi metodami są właśnie kanały obiegowe. Takie kombinowane rozwiązanie umożliwia skrócenie czasu napełniania bądź opróżniania zbiornika komory śluzy, przy zapewnieniu stabilności zwierciadła wody zarówno w komorze jak i awanportach, niezbędnej dla bezpieczeństwa jednostek pływających podlegających śluzowaniu. Poszczególne przypadki szczególne wymagają indywidualnego podejścia projektowego, a podział fazy dla napełniania lub opróżniania komplikuje się w zależności od przyjętych rozwiązań. Często stosowanym systemem kombinowanym jest zastosowanie kanałów obiegowych i otworów we wrotach śluzy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Szling, Jan Winter, Drogi wodne śródlądowe, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1988, skrypt Instytutu Geotechniki
  • Hanna Nitsch-Cisak, Halina Jurczak, Analiza funkcjonowania śluzy komorowej w ujęciu symulacyjnym, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1983, seria: Konferencje nr 16, Prace Naukowe Instytutu Geotechniki nr 43, Wrocław 27-28 maja 1983 r., ISSN 0370-0836